라틴어 문장 검색

Silva fuit late dumis atque ilice nigra horrida, quam densi complerant undique sentes;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 9권 12:10)
Succidit sibi cedros et arripit ilicem et quercum, quae steterat inter ligna saltus; plantavit pinum, quam pluvia nutrivit.
그는 향백나무들을 찍어 오거나 솔잣나무와 참나무를 골라 그것들을 숲의 나무들 사이에서 튼튼히 자라게 한다. 그가 월계수를 심으면 비가 그것을 자라게 한다. (불가타 성경, 이사야서, 44장14)
Illic picus propriae architectus domunculae, sui rostri dolabro clausulam fabricabat in ilice.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 2:111)
Sed etiam alibi cum visus esset Deus Abrahae ad ilicem Mambre:
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 8장 3:10)
Ausi tamen omnes accedere fidentissime, ilicibus incisis et fraxinis, roboreque abietum magno, semitas invenere constratas.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVII, 1장 9:1)
Viator quidam ad citeriora festinans, cum clivum armato milite vidisset oppletum, per posterulam tramitem medium, squalentem frutectis et sentibus, vitabundus excedens, in Armenios incidit fessos, et ductus ad regem, arcano sermone solum quae viderat docet, ac retinetur intactus.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 1장 13:1)
Omne genus pestis superat mens dissona uerbis, Cum sentes animi florida lingua polit.
(ANONYMUS NEVELETI, De mur[e] et rana 4:2)
Quesitus placidusque uenis, te temporis offert Gracia, te rogitat pes michi sente grauis.
(ANONYMUS NEVELETI, De leone et equo 45:7)
Iamque me de cuiusdam vastissimae ilicis ramo pendulo destinato, paululum viam supergressus ipse securi lignum quod deveheret reddebat, et ecce de proximo specu vastum attollens caput funesta proserpit ursa.
(아풀레이우스, 변신, 7권 22:3)
fuit etiam ex ilice, quod genus superiori proximum est, sicuti scriptum est in quadam comoedia Caecilii:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, VI 13:2)
QUID illud sit, quod Vergilius caelum stare pulvere, et quod Lucilius pectus sentibus stare dixit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, LIBER OCTAVUS , V1)
atque ibi homo misere inperitus vites suas sibi omnis et oleas detruncat comasque arborum laetissimas uberrimosque vitium palmites decidit et frutecta atque virgulta simul omnia, pomis frugibusque gignendis felicia, cum sentibus et rubis purificandi agri gratia convellit, mala mercede doctus audaciam fiduciamque peccandi imitatione falsa eruditus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, XII 10:3)
Qui sic currentes per acutos undique sentes, Se male depectunt, iter alterutmumque reflectunt.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXIII. De ariete canem simulante 24:12)
Hic, magis argutus, subit ilicis ardua tutus, Illa pererrando, solito deserta meando, Cum sibi iam fessae uitae spem credat abesse.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXVIII. De uulpe et gatto 29:16)
Gattus hic illudens, sibi fatur ab ilice prudens:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXVIII. De uulpe et gatto 29:17)

SEARCH

MENU NAVIGATION