라틴어 문장 검색

dicens: " Sume tibi aromata prima myrrhae electae quingentos siclos et cinnamomi boni odoris medium, id est ducentos quinquaginta siclos, calami suave olentis similiter ducentos quinquaginta,
“너는 가장 좋은 향료를 이렇게 장만하여라. 액체 몰약을 오백 세켈, 향기로운 육계향을 그 절반인 이백오십 세켈, 향기로운 향초를 이백오십 세켈, (불가타 성경, 탈출기, 30장23)
Ut quid mihi tus, quod de Saba venit, et calamus suave olens de terra longinqua? Holocautomata vestra non sunt accepta, et victimae vestrae non placent mihi ".
스바에서 들여온 향료와 먼 지방에서 가져온 향초 줄기가 나에게 무슨 소용이냐? 너희 번제물이 마음에 들지 않고 너희 제사가 나에게 기쁨이 되지 않는다.” (불가타 성경, 예레미야서, 6장20)
Esse quid hoc dicam, quod olent tua basia murram Quodque tibi est numquam non alienus odor?
당신의 입맞춤에서 몰약 냄새가 나고, 당신에게는 낯설지 않은 냄새가 절대 없다는 것을, 나는 무엇이라 말해야 할까요? (마르티알리스, 에피그램집, 2권, XII1)
Hoc mihi suspectum est, quod oles bene, Postume, semper:
포스투스무스, 당신은 항상 좋은 냄새가 나요. 이것이 나에게는 의심스러워요: (마르티알리스, 에피그램집, 2권, XII2)
Postume, non bene olet qui bene semper olet.
포스투무스, 항상 좋은 냄새가 나는 이에게서는 좋은 냄새가 나지 않아요. (마르티알리스, 에피그램집, 2권, XII3)
Nec me etiam parum confundebat, quod secundum occidentem legis litteram tanta sit apud Deum eunuchorum abhominatio, ut homines amputatis vel attritis testiculis eunuchizati intrare ecclesiam /f.8va/ tanquam olentes et immundi prohibeantur, et in sacrificio quoque talia penitus animalia respuantur. Lib. Numeri, cap. LXXIIII:
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE PLAGA ILLA CORPORIS 1:10)
seu turgida malit olenti Tendere vela noto, qua thurea flamina miscet aeolus, et placidis perfundit odoribus auras.
(JOSEPHUS ADDISON, PAX GULIELMI AUSPICIIS EUROPAE REDDITA 18:3)
Viator quidam ad citeriora festinans, cum clivum armato milite vidisset oppletum, per posterulam tramitem medium, squalentem frutectis et sentibus, vitabundus excedens, in Armenios incidit fessos, et ductus ad regem, arcano sermone solum quae viderat docet, ac retinetur intactus.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 1장 13:1)
Omne genus pestis superat mens dissona uerbis, Cum sentes animi florida lingua polit.
(ANONYMUS NEVELETI, De mur[e] et rana 4:2)
Quesitus placidusque uenis, te temporis offert Gracia, te rogitat pes michi sente grauis.
(ANONYMUS NEVELETI, De leone et equo 45:7)
QUID illud sit, quod Vergilius caelum stare pulvere, et quod Lucilius pectus sentibus stare dixit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, LIBER OCTAVUS , V1)
atque ibi homo misere inperitus vites suas sibi omnis et oleas detruncat comasque arborum laetissimas uberrimosque vitium palmites decidit et frutecta atque virgulta simul omnia, pomis frugibusque gignendis felicia, cum sentibus et rubis purificandi agri gratia convellit, mala mercede doctus audaciam fiduciamque peccandi imitatione falsa eruditus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, XII 10:3)
Qui sic currentes per acutos undique sentes, Se male depectunt, iter alterutmumque reflectunt.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXIII. De ariete canem simulante 24:12)
Adiuvabat etiam eorum consilium qui rem deferebant quod Nervii antiquitus, cum equitatu nihil possent (neque enim ad hoc tempus ei rei student, sed quicquid possunt, pedestribus valent copiis), quo facilius finitimorum equitatum, si praedandi causa ad eos venissent, impedirent, teneris arboribus incisis atque inflexis crebrisque in latitudinem ramis enatis [et] rubis sentibusque interiectis effecerant ut instar muri hae saepes munimentum praeberent, quo non modo non intrari sed ne perspici quidem posset.
(카이사르, 갈리아 전기, 2권, 17장4)
Si haec crassa carunculas quasdam exiguas quasi capillos habet, aut si bullat et male olet, et interdum quasi harenam, interdum quasi sanguinem trahit, dolent autem coxae et quae inter has superque pubem sunt, et accedunt frequentes ructus, interdum vomitus biliosus, extremaeque partes frigescunt, urinae crebra cupiditas sed magna difficultas est, et quod inde excretum est, aquae simile vel rufum vel pallidum est, paulum tamen in eo levamenti est, alvus vero cum multo spiritu redditur, utique in renibus vitium est.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 7장31)

SEARCH

MENU NAVIGATION