라틴어 문장 검색

qui finxit singillatim corda eorum qui intellegit omnia opera eorum.
그들의 마음을 다 빚으시고 그들의 모든 행위를 헤아리시는 분이시다. (불가타 성경, 시편, 33장15)
Coeperunt contristari et dicere ei singillatim: " Numquid ego? ".
그러자 그들은 근심하며 차례로 “저는 아니겠지요?” 하고 묻기 시작하였다. (불가타 성경, 마르코 복음서, 14장19)
quaedam conjunctim tantum et non sigillatim, ut trinitas de tribus tantum personis;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 7:2)
Inquiramus eos qua ratione malint eligere Deum non esse quam esse, et cum ad neutrum cogi necessario possint, et alterum multis commendetur rationibus, alterum nullis, iniquissimam eorum confundamus impudentiam, qui id quod optimum esse non dubitent, omnibusque etiam tam rationibus quam auctoritatibus consentaneum sequi respuant, et contrarium amplectantur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 9:21)
Quoniam tuae postulationis rationem emeritam indecens est adimpletionis merito defraudari, tibi [0461D] singula vitia aequum est sigillatim notulis singularibus adnotari.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 46:1)
Accusabant enim eosdem Turcos plurimae illustres feminae civitatis, ostendentes eis aures et nares quas sibi detruncaverant, eo quod stupri sui eas consentaneas invenire nequiverunt.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER III 26:10)
Quod dum inter se frequenti et secreto conventu aptarent, quidam ex eis, Enxhu nomine, fidem puram intimo corde et mente erga Baldewinum servans, fraudis adinventores et consentaneos sibi ex ordine aperuit, ideoque se suosque et civitatis introitus nocte et die ab illorum traditione necesse esse tueri, ne improvisos et incautos Turcorum vires et insidiae reperire possent.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER V 32:4)
Post contritionem Longobardorum et Willhelmi principis de Navers, Willhelmi quoque comitis Pictaviensis, Welfonis ducis Bawariorum, quicunque dispersi fuerant, aut Constantinopoli seu alibi hiemaverant, e cunctis locis singillatim quique principes Christiani, relictis suis reliquiis, Antiochiam mense Martio inchoante convenerunt:
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VIII 82:1)
Quare Tullius eciam dixit,"Non est autem consentaneum qui metu non frangitur, eum frangi a cupiditate,nec qui invictum se a labore prestiterit vinci a voluntate."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 48:14)
Dixit enim Augustinus, "Virtusest habitus mentis bene composite ad modum humane nature consentaneus rationi."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 12:2)
Quarum una in perspiciendo est quidin unaquaque re verum sincerumque sit, quid consentaneum cuique sit, quidconsequeris ex quoque gregantur, que cuique causa sit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 12:5)
Super eo vero quod adjecit consentaneum, statim in negotio tibiproposito inspicere debes, utrum negotium illud vel consilium consentaneumsit rationi, an non.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 143:1)
secundo, quid consentaneum sit huic rei, quam facere vis, id est vindictæ;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 207:2)
Examinemus ergo, quid consentaneum huic rei sit, id est, qui et quotet quales consentiant voluntati et consilio tuo, et qui et quot et qualesconsentiant cum inimicis et adversariis illi, quos supra nominavi, id estmulti juvenes et vicini, et agnati atque cognati, et illi, qui tibi consuluerunt, vindictam in continenti faciendam.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 209:1)
Secundo videamus super prædicto verbo consentaneum, utrumconsilium, quod recipisti, videlicet de vindicta facienda, consentaneumsit rationi, an non.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 210:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION