라틴어 문장 검색

qui ponit humiles in sublime et maerentes erigit sospitate;
비천한 이들을 높은 곳에 올려놓으시니 슬퍼하는 이들이 큰 행복을 얻는다네. (불가타 성경, 욥기, 5장11)
Sospitati quidem tuae gratulor ut futurus (si velis,) amicus, cupiditatem vero semper indeflexam fusiusque vagantem, vehementer insimulo.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVII, 5장 10:2)
Hac exitiali peste quassatis, paucis intemperantia aestuum consumptis, quos multitude augebat, tandem nocte quae diem consecuta est decimum, exiguis imbribus disiecto concreto spiritu et crassato, sospitas retenta est corporum firma.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, LIBER XIX, 4장 8:1)
Quare plenissime uel aegritudinis tuae rationem uel aditum reconciliandae sospitatis inueni.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:31)
Sed sospitatis auctori grates quod te nondum totum natura destituit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:36)
viduumne relinquis Eutropium tantasque premunt oblivia noctes, crudelis?
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Prior 1:47)
usque adeone meam condunt oblivia mentem, ut pigeat meminisse Probi, quo vindice totam vidimus Hesperiam fessasque resurgere gentes?
(클라우디아누스, Panegyricus dictus Probino et Olybrio consulibus 1:83)
torvos invisa iugales Allecto temone ligat, qui pascua mandunt Cocyti pratisque Erebi nigrantibus errant stagnaque tranquillae potantes marcida Lethes aegra soporatis spumant oblivia linguis:
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER PRIMUS 2:155)
tantane te nostri tenuere oblivia?
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER TERTIUS 1:44)
hunc ubi reclinem stratis et pace fruentem aspicit ac longae ducentem oblivia poenae,
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quartus. 559:1)
Cumque significata per illam mentis aciem penetrando dulcescerent, adeo spiritus lectitantis fervore devotionis incaluit, ut nunquam possint superare oblivia nec memoria sine gaudio memorare. 3.
(단테 알리기에리, Epistolae 61:2)
Nam quanti vel qualis ego, ut ad enarrandum michi de sospitate consortis et sua, utinam diuturna!
(단테 알리기에리, Epistolae 61:3)
Audiat, ex quo iubet, Romanorum pia et serena Maiestas, quoniam tempore missionis presentium coniunx predilectus et ego, Dei dono, vigebamus incolumes, liberorum sospitate gaudentes, tanto solito letiores quanto signa resurgentis Imperii meliora iam secula promittebant.
(단테 알리기에리, Epistolae 70:3)
o rus, quando ego te adspiciam quandoque licebit nunc veterum libris, nunc somno et inertibus horisducere sollicitae iucunda oblivia vitae?
(호라티우스의 풍자, 2권, 06장45)
adde furorem animi proprium atque oblivia rerum, adde quod in nigras lethargi mergitur undas.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 21:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION