라틴어 문장 검색

Sic autem per prius et posterius habere intelligere contingit ex superiori et inferiori natura, quae specifice differunt.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 11:3)
Atque prima cogitatio qualitates primas elementares, secunda proprietates occultas et virtutes specificas nobis peperit;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 141:8)
atque, nixi ex illis duobus (quae dixi) compendiis (qualitatibus scilicet elementaribus, et virtutibus specificis) illa altera (quae recte notata sunt) corrumperent, reducendo illa ad primas qualitates earumque mixturas subtiles et incommensurabiles, aut ea non producendo cum majore et diligentiore observatione ad qualitates tertias et quartas, sed contemplationem intempestive abrumpendo, illi multo melius profecissent.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 141:11)
et transeundum plane a Vulcano ad Minervam, si in animo sit veras corporum texturas et schematismos (unde omnis occulta atque, ut vocant, specifica proprietas et virtus in rebus pendet;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 25:4)
quodque isti calores (praesertim unus ex illis comparatus ad reliquos duos) sint ipsa essentia et specie, sive natura specifica, differentes et plane heterogenei:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 333:5)
Istae enim (quas vocant) proprietates occultae, et specificae, et sympathiae, et antipathiae, sunt magna ex parte corruptelae philosophiae.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 490:2)
Maxima vero frequentia eorum (ut in tanta paucitate) invenitur in medicinis nonnullis, quae, ex proprietatibus suis occultis (quas vocant) et specificis, respiciunt aut membra, aut humores, aut morbos, aut quandoque naturas individuas.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 494:12)
aut per multiplicationem sui, ut in igne, et venenis, quae vocant specifica;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 497:8)
Mira res videbitur si passionis huius excessum perpendamus, ac quomodo ipsi rerum naturae et valori vero insultet, vel hoc ipso, quod hyperbole perpetua nulli rei conveniat praeterquam amori.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, X. DE AMORE 1:11)
Neque haec hyperbole solummodo in locutionis phrasi cernitur.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, X. DE AMORE 1:12)
Atque inde apparebit non per hyperbolen sed sobrie dictum esse ab antiquis, amicum esse alterum se, quandoquidem, si quis vere rem reputet, amici officia proprias cuiusque vires superent.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXVII. DE AMICITIA 8:5)
Deinde sequitur hyperbole:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, II. 4:7)
Secunda post haec hyperbole:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, II. 5:3)
Facit hyperbole, id est nimietas, pathos:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 15:1)
Deinde nec ipsam hyperbolen potuit aequare.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 32:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION