라틴어 문장 검색

ita sunt et nomina, quae carent rebus, per suppositionem phantasticam), aut sunt nomina rerum, quae sunt, sed confusa et male terminata, et temere et inaequaliter a rebus abstracta.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 122:3)
Sed longe maximum progressibus scientiarum, et novis pensis ac provinciis in iisdem suscipiendis, obstaculum deprehenditur in desperatione hominum, et suppositione impossibilis.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 221:1)
cum loco instantiarum certarum nonnunquam suppositiones afferre pro exemplis cogamur.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 340:19)
Quod autem naturalis non potest hoc ostendere, declaratur sic accipiendo duas suppositiones per se notas, quarum prima est:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 43:1)
Secunda suppositio est:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 43:3)
Nam et ipsa suppositio per hos fere dies est commodissima;
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 8권, 5장 9:4)
Tiberium igitur in Illyricum dimissurus et Beneuentum usque prosecuturus, cum interpellatores aliis atque aliis causis in iure dicendo detinerent, exclamauit, quod et ipsum mox inter omina relatum est:
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 97장 3:1)
Et per hanc suppositionem tenet argumentum ratione materie;
(단테 알리기에리, Epistolae 120:12)
cetera per parenthesin dicta sunt, id est per suppositionem.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SEXTVM COMMENTARIVS., commline 3173)
C. Canius, eques Romanus, nec infacetus et satis litteratus, cum se Syracusas otiandi, ut ipse dicere solebat, non negotiandi causa contulisset, dictitabat se hortulos aliquos emere velle, quo invitare amicos et ubi se oblectare sine interpellatoribus posset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 73:2)
ego autem in Pompeianum properabam, non quo hoc loco quicquam pulchrius sed interpellatores illic minus molesti.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER QVINTVS DECIMVS AD ATTICVM, letter 13 12:8)
ut interpellatorem coerceat;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 40장 2:10)
nam et finitione usus est Augustus de pantomimis duobus, qui alternis gestibus contendebant, cum eorum alterum saltatorem dixit alterum interpellatorem;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 174:3)
ut interpellatorem coerceat;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 45:9)
Magnum tamen verbum dixi, qui mihi silentium promittebam et sine interpellatore secretum.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 80 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION