라틴어 문장 검색

Quoniam omnes dies nostri evanuerunt in ira tua consumpsimus ut suspirium annos nostros.
정녕 저희의 모든 날이 당신의 노여움으로 없어져 가니 저희의 세월을 한숨처럼 보냅니다. (불가타 성경, 시편, 90장9)
omnēs fīliae pulchrae sunt, sed nātū minima, Psychē nōmine, multō pulcherrima est.
모든 딸들은 예쁘지만, Psyche라는 이름의 가장 늦게 태어난 아이가 제일로 아름답다. (옥스포드 라틴 코스 1권, Fābula trīstis7)
ī nunc, puellam pulchram quaere Psychēn nōmine.
당장 가서 Psyche라는 이름의 아름다운 소녀를 찾아라. (옥스포드 라틴 코스 1권, Fābula trīstis11)
mox Psychēn invenit, quae sōla sub arbore sedet.
곧 홀로 나무 아래 앉아있는 Psyche를 찾는다. (옥스포드 라틴 코스 1권, Fābula trīstis15)
mox ēvigilat Psychē et surgit.
곧 Pysche가 눈을 떠서 일어난다. (옥스포드 라틴 코스 1권, Fābula trīstis20)
Psychē valdē attonita est sed cēnāculum intrat et cēnam videt parātam.
Psyche는 매우 놀라지만, 식사실에 들어가 준비된 식사를 본다. (옥스포드 라틴 코스 1권, Fābula trīstis25)
marītus ignōtus adest; lectum ascendit et Psychēn amplexū tenet; sed ante sōlis ortum discēdit.
모르는 남편이 있다; 침대에 올라와서 Psyche의 품을 안는다; 그러나 해가 뜨기전 떠난다. (옥스포드 라틴 코스 1권, Fābula trīstis28)
Psychē, ubi ēvigilat, sōla est; marītī nūllum vestīgium videt.
Psyche가 일어날때, 그녀는 혼자다; 남편의 흔적을 전혀 보지 못한다. (옥스포드 라틴 코스 1권, Fābula trīstis29)
Legi inter suspiria, singultus et lacrimas, prout potui.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE COMBUSTIONE IPSIUS LIBRI 2:7)
at tandem suspiria ducit Nequicquam, et sero in lachrymas effunditur;
(JOSEPHUS ADDISON, RESURRECTIO DELINEATA AD ALTARE COLL. MAGD. OXON. 11:5)
Ergo si nostris que sunt indigna fauore Votis aspirat, suspiria nostra relaxans, Plenius applaudet istis que sola perorant, Nec candore precum uestiri cultius orant.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 6:11)
Sed sibi sufficiens in tanta pace quiescit Vt nec perflantis Boree suspiria crinem Sollicitare queant litisque creare tumultum;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 12:3)
sic ista querela Questio fit, Fronesi suspiria sola relinquens.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 18:19)
Jam nimis nostrae ratiocinationis [0444C] series evagatur, quae ad ineffabile deitatis arcanum, tractatum audet attollere, ad cujus rei intelligentiam, nostrae mentis languescunt suspiria.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 8:55)
Quamvis enim mens mea hominum vitiis angustiata deformibus, in infernum tristitiae peregrinans, laetitiae nesciat paradisum, tamen in hoc amoenantis gaudii odorat primordia, quod te mecum videat ad debitae vindictae suspiria suspirare.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 95:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION