라틴어 문장 검색

Dulces erunt ei glebae vallis, et post se omnem hominem trahet et ante se innumerabiles.
계곡의 흙더미는 그를 부드럽게 덮어 주지. 모든 사람이 그의 뒤를 따르고 그를 앞서 간 자들도 무수하다네. (불가타 성경, 욥기, 21장33)
Locus sapphiri lapides eius, et glebae illius aurum.
그곳의 돌은 청옥의 자리 흙가루는 금을 품고 있다네. (불가타 성경, 욥기, 28장6)
quando funditur pulvis in solidum, et glebae compinguntur?
먼지가 덩어리로 굳어지고 흙덩이들이 서로 달라붙을 때에 말이다. (불가타 성경, 욥기, 38장38)
Numquid alligabis taurum ferum ad arandum loro tuo, aut confringet glebas vallium post te?
너는 밧줄로 들소를 고랑에다 맬 수 있느냐? 그것이 네 뒤를 따라 골짜기를 갈겠느냐? (불가타 성경, 욥기, 39장10)
Sulcos eius irrigans, glebas eius complanans imbribus emollis eam, benedicis germini eius.
그 고랑에 물을 대시고 두둑을 고르시며 비로 부드럽게 하시어 새싹들에게 강복하십니다. (불가타 성경, 시편, 65장11)
Adhuc terram non fecerat et campos et initium glebae orbis terrae.
그분께서 땅과 들을, 누리의 첫 흙을 만드시기 전이다. (불가타 성경, 잠언, 8장26)
Sic quia tepidus es et nec calidus nec frigidus, incipiam te evomere ex ore meo.
네가 이렇게 미지근하여 뜨겁지도 않고 차지도 않으니, 나는 너를 입에서 뱉어 버리겠다. (불가타 성경, 요한 묵시록, 3장16)
prīmum in tepidārium iniit et paulīsper in aquā tepidā iacēbat;
처음에 그는 욕탕으로 들어가서 잠시동안 미지근한 물에 누워있었다; (옥스포드 라틴 코스 2권, Marcus Quīntum ad balnea dūcit18)
Quem etiam ita negligentem et tepidum lectio tunc habebat, ut iam nichil ex ingenio sed ex usu cuncta proferrem, nec iam nisi recitator pristinorum essem inventorum, et si qua invenire liceret, carmina essent amatoria, non philosophie secreta;
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, QUOMODO IN AMOREM HELOYSE LAPSUS VULNUS INDE TAM MENTIS QUAM CORPORIS TRAXIT 4:4)
" Quod cum cognovissent scolares, ceperunt undique concurrere, et relictis civitatibus et castellis solitudinem inhabitare, et pro amplis domibus parva tabernacula sibi construere, et pro delicatis cibis herbis aggrestibus et pane cibario victitare, et pro mollibus stratis culmum sibi et stramen comparare, et pro mensis glebas erigere, ut vere eos /f.12rc/ priores philosophos imitari crederes, de quibus et Jheronimus in secundo Contra Jovinianum his commemorat verbis:
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE PERSECUTIONE ABBATIS SUI ET FRATRUM IN EUM 5:4)
Interius ubere glaebae satis admodum laeta, ortorum nemorumque amoenitatae gratissima, ferarum venatione insignis, pascuis pecorum et iumentorum non mediocriter fertilis.
(ABBO FLORIACENSIS, PASSIO SANCTI EDMUNDI REGIS ET MARTYRIS 4:4)
Ille seminecem, cui adhuc vitalis calor palpitabat in tepido pectore, ut vix posset subsistere, avellit cruento stipiti festinus, avulsumque retectis costarum latebris praepunctionibus crebris ac si raptum equuleo aut saevis tortum ungulis iubet caput extendere, quod semper fuerat insigne regali diademate.
(ABBO FLORIACENSIS, PASSIO SANCTI EDMUNDI REGIS ET MARTYRIS 12:9)
Omnia vastaret miles, foetusque necaret Immeritos, vitamque abrumperet imperfectam, Cum tepido nundum maturit hostis in ovo.
(JOSEPHUS ADDISON, PRAELIUM INTER PYGMAEOS ET GRUES COMMISSUM 5:1)
aestuat omne solum strepitu, tepidoque rubescit Sanguine, sparguntur gladii, sparguntur et alae, Unguesque et digiti, commistaque rostra lacertis.
(JOSEPHUS ADDISON, PRAELIUM INTER PYGMAEOS ET GRUES COMMISSUM 12:2)
Sic, dum foecundis Cadmus dat semina sulcis, Terra tumet praegnans, animataque gleba laborat, Luxuriatur ager segete spirante, calescit Omne solum, crescitque virorum prodiga messis.
(JOSEPHUS ADDISON, RESURRECTIO DELINEATA AD ALTARE COLL. MAGD. OXON. 4:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION