라틴어 문장 검색

Sed in civitate, ubi sparsorum per vias cadaverum multitude humandi officia superaret, pestilentia tot malis accessit, verminantium corporum lue tabifica, vaporatis aestibus varioque plebis languore nutrita, quae genera morborum unde oriri solent breviter explicabo.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, LIBER XIX, 4장 1:1)
Sunt qui putent uenenum ei a Gaio datum lentum atque tabificum;
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Tiberius, 73장 2:1)
molliri videt igne trabes, remisque paratis Pallada velifero quaerentem bracchia malo.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Primus. 135:1)
forsitan Aethiopum penitus de montibus altis crescat, ubi in campos albas descendere ningues tabificis subigit radiis sol omnia lustrans.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 23:13)
Qualis, cum turbidus Auster Repulit a Libycis immensum Syrtibus aequor, Fractaque veliferi sonuerunt pondera mali, Desilit in fluctus, deserta puppe, magister Navitaque, et, nondum sparsa compage carinae, Naufragium sibi quisque facit:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 5:56)
resolvit Aera tabificum.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 2:18)
Ossaque dissolvens cum corpore tabificus Seps.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 7:59)
atque ut haec tabificae mentis perturbationes sunt, aegritudinem dico et metum, sic hilariores illae, cupiditas avide semper aliquid expetens et inanis alacritas, id est laetitia gestiens, non multum differunt ab amentia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 36:1)
cum duo velifera iuvenes venere carina presseruntque suo litora nostra pede.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 234)
Huc ubi veliferam nautae advertere carinam (asper enim iam pontus erat), deus explicat orbes perque sinus crebros et magna volumina labens templa parentis init flavum tangentia litus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 63:1)
sperne letali manu contacta regna, linque lacrimas, funera, tabifica caeli vitia quae tecum invehis infaustus hospes, profuge iamdudum ocius - vel ad parentes.
(세네카, 오이디푸스 1:37)
aestas veliferis solvit Etesiis,
(세네카, Thyestes 133:1)
non ego velifera tumidum mare findo carina:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 923)
sic, ubi magna novum Phario de litore puppis solvit iter iamque innumeros utrimque rudentes lataque veliferi porrexit brachia mali invasitque vias, it eodem angusta phaselos aequore et immensi partem sibi vindieat austri.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam95)

SEARCH

MENU NAVIGATION