도구

도구

라틴어 문장 검색

primum 347 385 14 Marathonius taurus 386 1 Marcellus v. Claudius Marius C. 298 5 308 10. 12. 15 429 10. 19 Matuta v. Ino Mausolus 355 8 Maximus v. Fabius Medea 349 21 397 5 Melanippus v. Accius Menoeceus 278 2 Menon v. Plato Metelli 224 6 Methymnaeus Arion 315 5 Metrodorus Epicureus 283 24 453 5 - (fr.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, INDICES, I. NOMINA PROPRIA138)
an quia delectat Ennius Pacuvius Accius multi alii, qui non verba sed vim Graecorum expresserunt poetarum - quanto magis philosophi delectabunt, si ut illi Aeschylum Sophoclem Euripidem sic hi Platonem imitentur Aristotelem Theophrastum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 13:6)
Et dixit Iudith ad illos: " Audite me, fratres, et acci pientes caput hoc suspendite illud super propugnaculum muri nostri.
유딧이 그들에게 말하였다. “형제 여러분, 제 말을 들으십시오. 이 머리를 가져다가 여러분의 성가퀴에 걸어 놓으십시오. (불가타 성경, 유딧기, 14장1)
" Non acci pies uxorem, et non erunt tibi filii et filiae in loco isto.
“너는 이곳에서 아내를 얻지 말고 아들딸도 낳지 마라. (불가타 성경, 예레미야서, 16장2)
Recordare, Domine, quid acci derit nobis; intuere et respice opprobrium nostrum.
주님, 기억하소서, 저희가 어찌 되었는지를. 바라다보소서, 저희의 치욕을. (불가타 성경, 애가, 5장1)
nec vero Aristotelem in philosophia deterruit a scribendo amplitudo Platonis, nec ipse Aristoteles admirabili quadam scientia et copia ceterorum studia restinxit.
실로 플라톤의 위대함도 아리스토텔레스가 철학에 대해 글쓰는 것을 단념시키지는 아니하였고, 아리스토텔레스도 경탄할 만한 어떤 지식과 풍부함으로 다른 이들의 학문을 말살시키지 아니하였다. (마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 1장 5:1)
Quaecumque, inquit, nomina seu vocabula recto casu numero singulari 'us' syllaba finiuntur, in quibus ante ultimam syllabam posita est i littera, ea omnia casu vocativo i littera terminantur, ut 'Caelius Caeli,' 'modius modi,' tertius terti,' 'Accius Acci,' 'Titius Titi' et similia omnia;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, V 3:2)
Sed et ipse Plato, cum dives esset et thorum eius Diogenes lutatis pedibus conculcaret, ut posset vacare philosophie elegit Academiam villam, ab urbe procul, non solum desertam, sed et pestilentem:
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE PERSECUTIONE ABBATIS SUI ET FRATRUM IN EUM 5:15)
Sic et Macrobius Platonem insecutus, mentem Dei, quam Greci noun (gr.) appellant, originales rerum species, quae ideae dictae sunt, continere meminit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 11:14)
Omne etiam, inquit Plato, quod junctum est natura dissolubile est. Quod si Spiritum Domini ventum intelligant, sicut ibi accipere volunt, Spiritus Domini ferebatur super aquas (Gen. I, 2), eo, ut aiunt, quod ventus in aquis quas commovet, maxime appareat, quomodo spiritus, id est flatus Domini oris esse dicatur, cum videlicet neque es, neque aliquam partem, ut dictum est, habeat?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 25:18)
Si enim supra positam ab Apostolo causam discutiamus, quia videlicet quosdam eorum post divinam quam assecuti sunt notitiam, in reprobum sensum tradi meminerit, cum in suis scilicet evanescerent cogitationibus, dicentes se esse sapientes (Rom. I, 19 et seq.), id est suam sapientiam proprio studio vel ingenio ascribentes, non divinae gratiae dono tribuentes, reperiemus eos qui praecipui habentur, omnem praecipue philosophiam divinae tribuere gratiae, veluti Socratem, sive Platonem.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 30:22)
Socrates magister Platonis, universam philosophiam ad corrigendos componendosque mores exegisse commemoratur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 30:24)
A Platone quoque in primo De republica personam Socratis et Thimaei inducente scriptum est ita:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 30:29)
Ecce aperte ex his verbis Platonis asseritur morem hunc esse philosophis, ut tam in maximis quam minimis quae agenda sunt divinum invocent auxilium, et pro summo furore atque implacabili amentia id si dimittatur apud eos haberi.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 30:35)
Horum autem deorum excellentiores, juxta Platonem, summus Deus, cum de creatione hominis facienda alloquitur, quasi omnia quae in terris deorsum fiunt a superioribus, per occultas planetarum ac siderum naturas administrentur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 33:15)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION