라틴어 문장 검색

Flauium Sabinum alterum e patruelibus, quod eum comitiorum consularium die destinatum perperam praeco non consulem ad populum, sed imperatorem pronuntiasset.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Domitianus, 10장 4:2)
prīmus venit imperator;
첫번째 장군이 온다; (옥스포드 라틴 코스 1권, Quīntus mīlitēs spectat30)
ORO VOS M. EPIDIUM SABINUM DUOVIRUM FACIATIS.
저는 여러분들에게 마르쿠스 에피디우스 사비누스를 2인연대직 관리로 만들어주기를 간청합니다. (옥스포드 라틴 코스 2권, Comitia4)
lēgātus eōs cōmiter excēpit; 'Rūfus' inquit 'vōs cūrābit; crās vōs ad imperātōrem dūcam.'
사령관은 그들을 기꺼이 받아들였다; 그가 말했다. 'Rufus가 너희를 돌볼 것이다; 내일 나는 너희를 황제에게 데려가겠다' (옥스포드 라틴 코스 3권, Quīntus mīlitat16)
C. PLINIUS TRAIANO IMPERATORI. Sollemne est mihi, domine, omnia de quibus dubito ad te referre.
플리니우스가 트라이아누스 황제에게. 제가 의심하는 모든 것을 당신에게 언급하는 것은 관습입니다, 주인님. (소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 961)
Qui triumphus spectaculo oculorum maior quam Africani fratris eius fuit, recordatione rerum et aestimatione periculi certaminisque non magis comparandus quam si imperatorem imperatori aut Antiochum ducem Hannibali conferres.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 706:3)
Exercitus is cui est praepositus sapiens et callidus imperator, omnibus partibus commodius regitur, quam is qui tomeritate vel stultitia alicujus administratur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 3:5)
Exercitus is cui est praepositus sapiens et callidus imperator, omnibus partibus commodius regitur, quam is qui tomeritate vel stultitia alicujus administratur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 6:5)
Esto itaque cum tuis omnibus sub hoc imperatore maximo, cui famulantur elementa pro sibi innata clementia:
(ABBO FLORIACENSIS, PASSIO SANCTI EDMUNDI REGIS ET MARTYRIS 9:8)
In coelo enim velut in arce civitatis humanae, imperialiter residet imperator aeternus, a quo aeternaliter exiit edictum, ut singularum rerum notitiae in suae providentiae libro scribantur.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 8:42)
O suprema coelestis principis fidelis vicaria, quae sub imperatoris aeterni auctoritate, fidelem administrationem nulla fermentatione corrumpis.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 87:20)
Anno Dominicae Incarnationis millesimo nonagesimo quinto, indictione quarta, Henrico, quarto rege ac tertio imperatore Romanorum Augusto, anno regni sui quadragesimo tertio, imperii vero decimo tertio, Urbano secundo qui et Odardus apostolico, octavo die mensis Martii, Walterus, cognomento Senzavehor, miles egregius, cum magna societate Francigenarum peditum, solummodo octo habens equites, ex admonitione praedicti Petri eremitae, in initio viae Hierosolymitanae intravit [0392B] regnum Hungariae.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER I 14:1)
Ut autem descendit, omni instantia humillimae petitionis, qua potuit, ab ipso domino imperatore exoravit, [0393B] quatenus in regno suo pacifice moram obtineret, cum licentia emendi vitae necessaria, donec Petrus Eremita, cujus admonitione et instinctu viam hanc inchoaverant, socius haberetur;
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER I 14:19)
Quod et actum est, et a domino imperatore, Alexio nomine, benigne de omnibus petenti responsum et concessum est.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER I 14:21)
concives vero illius, per silvas et montana ac deserta loca cum armentis suis in fugam misit, quousque accersito auxilio imperatoris Constantinopolitani, sociis Petri resisteret, et vindictam Hungarorum sumeret propter amicitiam et foedus, quod cum Guz, comite et principe Malevillae, percussisset.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER I 18:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION