라틴어 문장 검색

Timor Domini odisse malum; arrogantiam et superbiam et viam pravam et os bilingue detestor.
주님을 경외함은 악을 미워하는 것이다. 그래서 나는 교만과 거만과 악의 길을, 사악한 입을 미워한다. (불가타 성경, 잠언, 8장13)
Nec pusillum nec multum noceas et noli fieri pro amico inimicus. Nomen enim malum et improperium et contumeliam hereditabis; sic omnis peccator invidus et bilinguis.
친구가 되어야지 원수가 되어서는 안 된다. 고약한 평판은 치욕과 비난을 불러들인다. 두 혀를 지닌 죄인의 짓이 그러하다. (불가타 성경, 집회서, 6장1)
Susurro et bilinguis maledictus: multos enim perdidit pacem habentes.
이간질하는 혀는 덕 있는 아내들을 집안에서 내쫓고 그들에게서 노고의 열매를 빼앗았다. (불가타 성경, 집회서, 28장15)
Diaconos similiter pudicos, non bilingues, non multo vino deditos, non turpe lucrum sectantes,
봉사자들도 마찬가지로 품위가 있어야 하고, 한 입으로 두말하지 않으며, 술에 빠져서도 안 되고 부정한 이익을 탐내서도 안 됩니다. (불가타 성경, 티모테오에게 보낸 첫째 서간, 3장8)
Nam si in domo divitis prodigalitatis torrens eniteat, adulator in prodigalitatis laudem totus effunditur;
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 62:9)
[0470A] si vero hiemalis avaritiae torporem divitis munus redoleat, adulator avarus in laude commendationis, algescit in munere:
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 62:10)
quoniam ubi muneris perorat altitudo, adulator hypocriticas laudes, famas umbratiles, de thesauro sui cordis eructat.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 62:13)
Si apud aliquem nulla virtute a vitiis excusatum castrametetur scelerum multitudo, dum munus mediator occurrit, laudum mercenarius adulator, superficiali commendationis tunica vitiorum tenuiter colorat aspectum.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 62:19)
Nam cum loquela, fidelis intellectus interpres, verbaque fideles animi picturae vultus voluntatis signaculum, lingua mentis soleat esse propheta, adulatores a voluntate vultum, ab animo verbum, a mente linguam, ab intellectu loquelam, amplo discessionis intervallo diffibulant.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 62:24)
Multietiam convenerunt illuc assentatores sive adulatores et etiam causidicisapientes.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 12:2)
de quibus assentatoribus atque adulatoribus infra plenius tibidicam.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 101:5)
De vitando consilio adulatorum.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 117:1)
Similiter vitandum est consilium adulatorum et simulatorum et assentatorum, non solum in adversis, sed etiam in secundissimis rebus.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 118:1)
Nam sicut aliquandotristem faciem amicus, et blandam adulator ostendit:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 159:9)
et ab adulatoribus sive assentatoribus atqueab illis, qui secreto tibi ad aures aliter consuluerunt, quam palam verbisostenderent;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 206:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION