라틴어 문장 검색

Congregationi affabilem te facito et presbytero humilia animam tuam et magnato humilia caput tuum.
회중이 너를 사랑하게 하고 웃어른에게 머리를 숙여라. (불가타 성경, 집회서, 4장7)
Erat omnibus blando eloquio affabilis, humilitatis gratia praecluis et inter suos coaevos mirabili mansuetudine residebat dominus absque ullo fastu superbiae.
(ABBO FLORIACENSIS, PASSIO SANCTI EDMUNDI REGIS ET MARTYRIS 5:5)
Pernecessarium hoc.
(DE AMICITIA, CAPUT XX. Intentio. 1:3)
Non sit mirum, si tot magnorum fletum et planctum hic adolescens meruerit, qui omnibus affabilis et notus habebatur, et qui nunquam ab aliqua militari actione sinistra laude declinavit.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IX 104:19)
«Nec enim inhonestis verbis inter suos uti debet, qui honestus interalios esse desiderat, quum in omni parte vitæ honestas pernecessaria sit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 54:7)
Conventus Aquisgrani post natalem Domini habitus, in quo multa de statu ecclesiarum et monasteriorum tractata atque ordinata sunt, legibus etiam capitula quaedam pernecessaria, quia deerant, conscripta atque addita sunt.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 819 252:1)
"Ceterum futura tibi sacrorum traditio pernecessaria est, si tecum nunc saltem reputaveris exuvias deae, quas in provincia sumpsisti, in eodem fano depositas perseverat, nec te Romae diebus sollemnibus vel supplicare iis vel, cum praeceptum fuerit, felici illo amictu illustrari posse."
(아풀레이우스, 변신, 11권 29:10)
Hoc tum nobis Iulianus et multa alia lucide simul et adfabiliter dixit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, V 13:1)
Affabilis fuit et blanda quadam eloquentia pollens, magnaque prorsus uti consueverat verborum dulcedine et illecebris cum aliquid suadere aut perficere vellet quod enixe cupiebat.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM UNDECIMUM 10:5)
affabilis, blandus, temporibus callidissime serviens:
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 1장 3:3)
Nec visu facilis, nec dictu adfabilis ulli.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 55:1)
nam et adfabilis fuit et Augusti filius.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SEXTVM COMMENTARIVS., commline 8616)
Quam multa passus est Ulixes in illo errore diuturno, cum et mulieribus, si Circe et Calypso mulieres appellandae sunt, inserviret et in omni sermone omnibus affabilem [et iucundum] esse se vellet!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 145:1)
Ut tu illud initio, quod tibi unum ad ignoscendum homines dabant, tenuisti, te pro homine pernecessario, quaestore tuo, dicere!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 202:6)
te in Epirum salvum venisse et, ut scribis, ex sententia navigasse vehementer gaudeo, non esse Romae meo tempore pernecessario submoleste fero.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER QVINTVS AD ATTICVM, letter 21 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION