라틴어 문장 검색

ilice sub densa silvis artatus opacis inter utrumque iugum tortis anfractibus albet.
(클라우디아누스, De Sexto Consulatu Honorii Augusti 2:222)
Artavitque Amorraeus filios Dan in montem nec dedit eis locum, ut ad planiora descenderent.
아모리족은 단의 자손들을 다시 산악 지방으로 내몰고, 평야로 내려오지 못하게 하였다. (불가타 성경, 판관기, 1장34)
Dixit autem David ad Gad: " Artor nimis; sed melius est, ut incidamus in manu Domini ?multae enim misericordiae eius sunt ?quam in manu hominum! ".
그러자 다윗이 가드에게 말하였다. “괴롭기 그지없구려. 그러나 주님의 자비는 크시니, 사람 손에 당하는 것보다 주님 손에 당하는 것이 낫겠소.” (불가타 성경, 사무엘기 하권, 24장14)
Arctabuntur gressus virtutis eius, et praecipitabit eum consilium suum.
그의 힘찬 걸음걸이는 좁아지고 그는 자기 꾀에 넘어간다네. (불가타 성경, 욥기, 18장7)
Cum satiatus fuerit, arctabitur; et omnis dolor irruet super eum.
그는 더할 나위 없는 풍요 속에서도 궁핍해지고 고통 받는 이들의 손이 모두 그를 덮치며 (불가타 성경, 욥기, 20장22)
quas cum ingressus fueris, non arctabuntur gressus tui, et currens non habebis offendiculum.
네가 걸을 때 앞길이 막히지 않고 네가 뛰더라도 비틀거리지 않으리라. (불가타 성경, 잠언, 4장12)
Tunc sanctus rex Edmundus in palatio ut membrum Christi proiectis armis capitur, et vinculis artioribus artatus constringitur, atque innocens sistitur ante impium ducem, quasi Christus ante Pilatum praesidem, cupiens eius sequi vestigia qui pro nobis immolatus est hostia.
(ABBO FLORIACENSIS, PASSIO SANCTI EDMUNDI REGIS ET MARTYRIS 12:3)
Ut vario anfractu, et disjectis undique saxis Maenia discedunt, scopulisque immane minantur Desuper horrificis, et formidabile pendent!
(JOSEPHUS ADDISON, PAX GULIELMI AUSPICIIS EUROPAE REDDITA 4:2)
Nunc uario fluctu lacrimarum riuus inundat, Nunc uultum uarii risus aurora serenat, Abstergens fletus lacrimas, nunc uirgo seueros Pretendit uultus cum magestate rigoris, Nunc oculus sursum lumen delegat in imum, Nunc cadit huius apex, nunc totum lucis acumen In latus obliquans, anfractus querit et umbram.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 8:6)
Qualiter in stellis regnans artansque planetas Imperio seruire suo, nunc stare meantes Cogit, nunc tumidos sectari deuia sola Maiestate iubet, nunc libertate meandi Concessa motus, reddit sua iura planetis;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 22:3)
Egrediens solis regnum maturat in altum Gressus uirgo suos, sed gressus impedit ipse Limitis anfractus anceps, multeque uiarum Ambages;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 24:1)
nec iam posset superare locorum Anfractus;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 6:4)
Hic fluuius, uariis currens anfractibus, intrat Torrentem, preclusus aquis, cogitque fluentum Degenerare luemque suam partitur eidem:
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 34:8)
Praeterea, adjunxi, ne Dyonea conjunctio in transitivae constructionis habitum uniformem, vel reciprocationis curriculum, vel retransitionis anfractum reciperet, solius transitionis recta directione contenta, vel alicujus etiam disgressantis naturae nimia intercisione sufferret, ut genus activum in [0458A] passivum valeat usurpativa assumptione, vel idem in activum suae proprietatis dispositione redire, vel sub passivi litteratura activi retinendo naturam, sibi legem termini deponentis assumere:
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 41:20)
Sed quia excedere limitem meae virtutis non valeo, nec meae facultatis est, hujus pestilentiae virus omnifariam exstirpare, meae possibilitatis regulam prosecuta, homines praedictorum vitiorum anfractibus irretitos anathematis cauteriabo charactere.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 80:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION