도구

도구

라틴어 문장 검색

quam quidem laciniam curiosulus ventus satis amanter nunc lasciviens reflabat, ut dimota pateret flos aetatulae, nunc luxurians aspirabat, ut adhaerens pressule membrorum voluptatem graphice deliniaret.
(아풀레이우스, 변신, 10권 31:2)
antequam aspiret dies, et festinent umbrae. Revertere; similis esto, dilecte mi, capreae hinnuloque cervorum super montes Bether.
날이 서늘해지고 그림자들이 달아나기 전에 나의 연인이여 베텔 산 위의 노루처럼, 젊은 사슴처럼 어서 돌아오셔요. (불가타 성경, 아가, 2장17)
Antequam aspiret dies, et festinent umbrae, vadam ad montem myrrhae et ad collem turis.
날이 서늘해지고 그림자들이 달아나기 전에 나는 몰약 산으로, 유향 산으로 가리다. (불가타 성경, 아가, 4장6)
Dum adhuc superes et aspiras, non commutes teipsum cum omni carne.
네가 아직 살아 숨쉬는 한 아무와도 네 자리를 바꾸지 마라. (불가타 성경, 집회서, 33장21)
in conspectu eius commovebuntur montes. In voluntate eius aspirabit notus,
ㄴ 북녘에서 폭풍이 일고 회오리바람이 몰려온다. 그분께서 날아다니는 새들처럼 눈을 뿌리시니 그 모습이 메뚜기가 내려앉는 듯하다. (불가타 성경, 집회서, 43장17)
Aspirante autem austro, aestimantes propositum se tenere, cum sustulissent, propius legebant Cretam.
마침 남풍이 부드럽게 불자 그들은 이미 뜻을 이룬 것이나 다름없다고 생각하여, 닻을 올리고 크레타 해안에 바싹 붙어서 항해하였다. (불가타 성경, 사도행전, 27장13)
Factum tandem est ut, supra vires etatis de ingenio meo presumens, ad scolarum regimen adolescentulus aspirarem, et locum in quo id agerem providerem, insigne videlicet tunc temporis Meliduni castrum et sedem regiam.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE PERSECUTIONE MAGISTRI SUI GUILLHELMI IN EUM 1:5)
Quippe cum Spiritus quasi spiramen aspirando dictus sit, et aeque ipse tam Patris quam Filii Spiritus appelletur, quis recte abneget ab ambobus eum procedere, a quibus tanquam amborum Spiritus esse habet, atque spirare?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 54:41)
quomodo ad amicitiam vel aspirare eum fas est, cum ortus eius ex virtutis opinione procedat?
(DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 2:38)
Haec amicitia tam sublimis est et perfecta, ut ad eam aspirare non audeam.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIII. Non pariter admittendi omnes. 1:21)
Ergo si nostris que sunt indigna fauore Votis aspirat, suspiria nostra relaxans, Plenius applaudet istis que sola perorant, Nec candore precum uestiri cultius orant.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 6:11)
Sed quoniam tantum circa terrena potentis Nature uiget officium languetque potestas, In superis nil iuris habens animamque creare Nescia, quam sola pictoris dextra superni Format et in nullo Nature iura requirit, Hac racione diu nitens multumque reluctans, Huc agor et superos perquiro sola recessus, Quo possim conferre Deo quod concipit ipsa Nature racio, quod uirtus optat, ut ipsum Velle Dei nostrum confirmet uelle precesque Audiat et nostris aspiret gracia uotis:
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 12:8)
Hoc doni titulo mundi Sapientia ditat Presignitque uirum, sed eum diuinius afflans, Ars diuina poli, ueri uia, nescia falsi, Ars que sola fide gaudet subnixa nec arte Nititur, humane fugiens racionis asilum, Gracius arrisit, animam cum celicus ignis In superis retineret adhuc splendorque serenes Aspiraret eius, nec nostras etheris imi Pressuras pateretur adhuc nec tedia mundi.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 22:3)
Quae multis stellata coloribus, in grossiorem materiam conglobata, [0437D] in terrestris elementi speciem aspirabat.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 2:141)
Hujus facies nec fletus imbribus compluta, nec risus erat lasciviis serenata, [0472A] sed ab utroque feriata, modestius magis aspirabat in lacrymas.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 68:5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION