라틴어 문장 검색

Iam letifero cedente pruinis autumno, iam quartanam sperantibus aegris stridebat deformis hiems praedamque recentem servabat, tamen hic properat, velut urgueat Auster, utque lacus suberant, ubi quamquam diruta servat ignem Troianum et Vestam colit Alba minorem, obstitit intranti miratrix turba parumper, ut cessit, facili patuerunt cardine valvae;
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV21)
Sed ecce siderum ordinatis ambagibus per numeros dierum ac mensuum remeans annus, post mustulentas autumni delicias ad hibernas Capricorni pruinas deflexerat et assiduis pluviis nocturnisque rorationibus sub dio et intecto conclusus stabulo continuo discruciabar frigore, quippe cum meus dominus prae nimia paupertate ne sibi quidem, nedum mihi posset stramen aliquod vel exiguum tegimen parare, sed frondoso casulae contentus umbraculo degeret.
(아풀레이우스, 변신, 9권 29:4)
autumni frigore primo extremitatem vult ostendere, quod ait Iuvenalis iam letifero cedente pruinis autumno:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SEXTVM COMMENTARIVS., commline 3091)
cur contristata pruinis Luget hyems canis, ridet uer, estuat estas, Effluit autumnus rerum torente profundo, Vel cur terra sedet, fluit amnis, profluit aer, Flamma uolat reliquisque fidem non inuida seruat;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 22:19)
Cumque operuisset superficiem deserti, apparuit minutum et squamatum in similitudinem pruinae super terram.
이슬이 걷힌 뒤에 보니, 잘기가 땅에 내린 서리처럼 잔 알갱이들이 광야 위에 깔려 있는 것이었다. (불가타 성경, 탈출기, 16장14)
De cuius sinu egressa est glacies, et pruinam de caelo quis genuit?
누구의 모태에서 얼음이 나왔느냐? 또 하늘의 서리는 누가 낳았느냐? (불가타 성경, 욥기, 38장29)
Occidit in grandine vineas eorum moros eorum in pruina.
우박으로 저들의 포도나무를, 서리로 저들의 돌무화과나무를 죽이셨다. (불가타 성경, 시편, 78장47)
Qui dat nivem sicut lanam pruinam sicut cinerem spargit.
눈을 양털처럼 내리시고 서리를 재처럼 흩으신다. (불가타 성경, 시편, 147장16)
Benedicite, rores et pruina, Domino, laudate et superexaltate eum in saecula.
이슬과 소나기야, 주님을 찬미하여라. 영원히 그분을 찬송하고 드높이 찬양하여라. (불가타 성경, 다니엘서, 3장68)
Quis ligat in nube pluuiam, cur mugiat aer, Quis pariat uentos, quis eorum seminet iras, Cur in tot facies exit substancia nubis, Nunc pluuie plena lacrimis, nunc cana pruinis, Nunc uestita niuis facie, nunc grandinis arma Suscipit et celi miratur terra sagitas.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 8:10)
Et quamuis ferrum soleat torpere rigore Frigoris et brume soleat redolere pruinam, Hoc hyemem nescit, frigus natale relinquens, Vsurpatque sibi risus et gaudia ueris Et faciem prati pretendit ymagine florum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 10:13)
Vlterius progressa suos Prudencia gressus Dirigit ad superos, superans Iouis atria cursu, Saturnique domos tractu maiore iacentes Intrat et algores hyemis brumeque pruinas Horret et ignauum frigus miratur in estu.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 30:1)
Hunc habitum, quamuis scripture pingat honestas, Nulla tamen uestem lasciuia deprimit, immo Talis erat qualem matrone postulat etas, Que senii metas attingit plena dierum, Canicie respersa caput seniique pruina.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 2:22)
nunc virilitate maturescit autumni;
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 8:74)
Sed, cum vita prolixior quasi nonam aetatis horam complevit, homo in autumnum virilitatis evadit;
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 8:79)

SEARCH

MENU NAVIGATION