라틴어 문장 검색

Qui sine mora funiculo a moenibus dimisso inter manus fallacis et fugitivi, pereni mox in ipso pendentem et manibus haerentem, intra moenia non parvo clamore ac fragore facto interius et exterius, levaverunt.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER II 56:8)
Quod juxta hoc constitutum adimplentes, mox prima luce orta, egressi ab urbe in omni armatura et virtute, qua poterant, repentino fragore et clamore vehementi agressi sunt castra adversariorum:
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IX 88:5)
at tuba terrisono strepuit grave rauca fragore, responsat clamor lituis, virtusque repente ignavis vel parva furit, cadit undique ferrum, hinc tamen in iugulos:
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 171)
Nondum finita oratione, dictis cum assensu laeto auditis, pro suo quisque loco et animo, milites alius alium anteire festinans, tamquam utilitatis et gaudiorum participes, Gratianum declararunt Augustum, clamorum amplissimo sonu blandum fragorem miscentes armorum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVII, 6장 10:1)
frena tamen dominumque velit, si Martius aures clamor et obliti rursus fragor impleat aeris.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Secundus. 409:1)
at si aperias haec, quae verbo uno inclusa erant, apparebunt effusae per domus ac templa flammae et ruentium tectorum fragor et ex diversis clamoribus unus quidam sonus, aliorum fuga incerta, alii extremo complexu suorum cohaerentes et infantium feminarumque ploratus et male usque in diem servati fato senes;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 131:1)
clamore nivalis Ossa tonat pulsoque fragor geminatur Olympo.
(클라우디아누스, In Rufinum, Liber Posterior 2:98)
quae cum in obiecto cuncta scuto haesissent, neque ille minus obstinatus ingenti pontem obtineret gradu, iam impetu conabantur detrudere virum, cum simul fragor rupti pontis, simul clamor Romanorum alacritate perfecti operis sublatus, pavore subito impetum sustinuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 106:1)
Horruits interea famulum clamore supremo maesta domus, regemque fragor per moenia differt
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Primus. 794:1)
ut vero iam equitum clamor exire iubentium instabat, iam fragor tectorum quae diruebantur ultimis urbis partibus audiebatur, pulvisque ex distantibus locis ortus velut nube inducta omnia impleverat, raptim quibus quisque poterat elatis, cum larem ac penates tectaque in quibus natus quisque educatusque esset relinquentes exirent, iam continens agmen migrantium impleverat vias, et conspectus aliorum mutua miseratione integrabat lacrimas, vocesque etiam miserabiles exaudiebantur mulierum praecipue, cum obsessa ab armatis templa augusta praeterirent ac velut captos relinquerent deos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 310:1)
iam plangore viae, gemitu iam regia mugit flebilis, acceptos longe nemora avia frangunt multiplicantque sonos, sedet ipse exutus honoro vittarum nexu genitor squalentiaque ora sparsus et incultam ferali pulvere barbam, asperior contra planctusque egressa viriles exemplo famulas premit hortaturque volentes orba parens, lacerasque super prorumpere nati relliquias ardet totiensque avolsa refertur, arcet et ipse pater, mox ut maerentia dignis vultibus Inachii penetrarunt limina reges, ceu nova tunc clades et primo saueius infans vulnere letalisve inrumperet atria serpens, sic alium ex alio quamquam lassata fragorem pectora congeminant, integratoque resultant accensae clamore fores;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권11)
Tum vero ingeminat clamor, cunctique sequentem instigant studiis, resonatque fragoribus aether.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 10:3)
tum vero clamorem omnes inimicaque tollunt gaudia, tum gravior remis fragor, ut procul Argo
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C Valeri Flacci Argonautiocon Liber Octavus. 313:1)
Postquam ingens clamorque virum, strepitusque tubarum, Atque omnis belli cecidit fragor;
(JOSEPHUS ADDISON, PAX GULIELMI AUSPICIIS EUROPAE REDDITA 1:1)
quocumque clamor hostium, mulierum puerorumque ploratus, sonitus flammae et fragor ruentium tectorum avertisset, paventes ad omnia animos oraque et oculos flectebant velut ad spectaculum a fortuna positi occidentis patriae nec ullius rerum suarum relicti praeterquam corporum vindices, tanto ante alios miserandi magis qui unquam obsessi sunt quod interclusi a patria obsidebantur, omnia sua cernentes in hostium potestate.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 461:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION