라틴어 문장 검색

nulla est quaestio cuius conclusio potest ostendi per rationem, quam philosophus non debeat disputare et determinare, quantum per rationem est possibile, ut declaratum est;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 10 60:2)
ut aperires oculos caecorum et educeres de conclusione vinctum, de domo carceris sedentes in tenebris.
보지 못하는 눈을 뜨게 하고 갇힌 이들을 감옥에서, 어둠 속에 앉아 있는 이들을 감방에서 풀어 주기 위함이다. (불가타 성경, 이사야서, 42장7)
quasi ad determinandum quod ad hanc denotandam, Eloim pluraliter dixerat.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 20:10)
Sunt enim quidem multa quae appellantur sophismata, sicut conclusiones rationum, et plerumque ita veras imitantes, ut non solum tardos, sed ingeniosos etiam minus attentos decipiant.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 7:11)
Quod genus captiosarum conclusionum Scriptura, quantum existimo, detestatur illo loco ubi dictum est:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 7:12)
Idem in primo Topicorum, cum propositionem et quaestionem et conclusionem definisset et suis singula proprietatibus distinxisset;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 42:1)
Idem igitur est propositio quomodo conclusio, sed differunt supradicto modo.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 42:3)
Quae quidem veritas quae sit, a qua ipse procedit, symbolum Ephesini concilii (quod etiam Graecorum fuisse constat) manifeste his verbis determinat:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 54:13)
Ac si aperte Augustinus his verbis determinet per hoc Spiritum sanctum principaliter ex Patre, et non principaliter ex Filio, quia sic ex Patre procedit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 54:64)
Possumus etiam dicere in eo Filium ex Patre proprie natum esse sive genitum, quod naturalis sit ejus Filius, non adoptivus, sicut et statim determinatur, cum subditur non aliunde, sed ex sua substantia.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 55:12)
Creari autem sive nasci hoc loco Macrobius abusive protulit, sicut et in primo libro determinavimus, cum videlicet tam mentem ipsam quam animam ipsam creatam dixit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 58:8)
Ibi quippe, sicut jam determinatum est, ad naturam Dei;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 20:4)
et aeque de his sicut de illis certa semper existit, et quae adhuc naturae incognita sive fortuita dicuntur, ei jam penitus certa sunt ac determinata.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 30:7)
Ideo autem absolute addimus, quia determinatam necessarii praedicationem omnibus hujusmodi veris propositionibus applicari, ipse ibidem edocet dicens:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 34:25)
Igitur esse quid est quando est, necesse est, et non esse quod non est quando non est necesse est. Sed non ideo simpliciter dici quia necesse sit. Non enim sic determinata necessarii praedicatio simplicem infert, ut quia videlicet necesse est esse dum est, deo concedi oporteat ut et simpliciter dicatur, quia necesse est esse, hoc est omnino inevitabile quin sit. Ex quo quidem tanti philosophi tanto documento et rationabili, illud supra memoratum, quod de divina providentia objici solet, facile refelli potest.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 34:26)

SEARCH

MENU NAVIGATION