라틴어 문장 검색

Non sunt abscondita ossa mea a te cum factus sum in occulto contextus in inferioribus terrae.
제가 남몰래 만들어질 때 제가 땅 깊은 곳에서 짜일 때 제 뼈대는 당신께 감추어져 있지 않았습니다. (불가타 성경, 시편, 139장15)
Eadem navigii ratio est. Hoc itaque proposito et collatione similitudinum convenienter astructo, assumptionem statim aggregans syllogismi, Nil autem, inquit, omnium rerum melius quam omnis mundus administratur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 3:6)
Eadem navigii ratio est. Hoc itaque proposito et collatione similitudinum convenienter astructo, assumptionem statim aggregans syllogismi, Nil autem, inquit, omnium rerum melius quam omnis mundus administratur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 6:6)
Dum in hoc narrationis contextu sermo de Cupidine nasceretur, praefatae narrationi, meorum verborum parenthesi syncopatae, tenorem hujus quaestionis inserui.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 35:21)
Verum cum ad Traiani forum venisset, singularem sub omni caelo structuram, ut opinamur, etiam numinum assensione mirabilem, haerebat attonitus, per giganteos contextus circumferens mentem, nec relatu effabiles, nec rursus mortalibus appetendos.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVI, 10장 15:1)
Hoc regnum quondam exiguum, multisque antea nominibus appellatum, ob causas quas saepe rettulimus, cum apud Babylona Magnum fata rapuissent Alexandrum, in vocabulum Parthi concessit Arsacis, obscuro geniti loco, latronum inter adulescentiae rudimenta ductoris, verum paulatim in melius mutato proposito, clarorum contextu factorum aucti sublimius.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIII, 6장 2:1)
Cuius meritis Valentinianus ab ineunte adulescentia commendabilis, contextu suarum quoque suffragante virtutum, indutibus imperatoriae maiestatis apud Nicaeam ornatus, in Augustum collegium fratrem Valentem adscivit, ut germanitate ita concordia sibi iunctissimum, inter probra medium et praecipua, quae loco docebimus competenti.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 7장 4:1)
Is plerumque in convivio sermonibus, qui post epulas haberi solent, multa atque inmodica de philosophiae doctrinis intempestive atque insubide disserebat praeque se uno ceteros omnes linguae Atticae principes gentemque omnem togatam, quodcumque nomen Latinum rudes esse et agrestes praedicabat atque interea vocabulis haut facile cognitis, syllogismorum captionumque dialecticarum laqueis strepebat, χυριεύοντασ et σωρείτασ aliosque id genus griphos neminem posse dicens nisi se dissolvere.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, II 5:1)
Biantis de re uxoria syllogismum non posse videri ἀντιστρέφειν.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XI 1:1)
Sed Favorinus noster, cum facta esset forte mentio syllogismi istius quo Bias usus est, cuius prima πρότασισ est, ἤτοι καλη`ν ἄξεισ ἠ` αἰσχράν, non ratum id neque iustum diiunctivum esse ait, quoniam non necessum sit alterum ex duobus quae diiunguntur verum esse, quod in proloquio diiunctivo necessarium est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XI 9:1)
Quibus verbis Aristoteles philosophus definierit syllogismum;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XXVI 1:1)
ARISTOTELES, quid syllogismus esset, his versibus definivit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XXVI 2:1)
Syllogismus est oratio, in qua, consensis quibusdam et concessis, aliud quid quam quae concessa sunt, per ea quae concessa sunt, necessario conficitur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XXVI 3:2)
In logica enim vulgari opera fere universa circa Syllogismum consumitur.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Distributio Operis 17:2)
At nos demonstrationem per syllogismum rejicimus, quod confusius agat, et naturam emittat e manibus.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Distributio Operis 17:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION