라틴어 문장 검색

tuto dativus, an adverbium, ut 'falso'?
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM UNDECIMVM COMMENTARIVS., commline 3811)
miserae dativus est, non adverbium.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 3441)
nam quia in aeternitate, nihil praeteritum aut futurum, sed tantummodo praesens, idcirco adverbio temporis praesentis, pro aeternitate est usus dicendo, hodie, pro aeternaliter.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 22:34)
sicut diversis temporibus loquentes eamdem diem modo per hoc adverbium cras designamus dum adhuc futura est, modo per hodie dum praesens est, modo per heri, cum praeterita est. Antequam itaque nascerer, cum sciret Deus me nasciturum esse, eo quidem tempore quo nasciturus eram, nunc quoque nihilominus id scit, scilicet eodem tempore natum esse:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 22:8)
illud modo, ad diversa conjunctum successum enuntiationis mutat, ita etiam, ut supra meminimus, cum dico, potest modo id facere, idem adverbium conjunctum diversum successum variat.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 22:11)
Id est cum hujusmodi adverbiis haec verba faciunt, vult et potest, similiter cum eis successum variantia.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 23:4)
Si enim dicatur, potest Deus id modo facere, et ad verbum potest, adverbia referantur, falsissimum est, quia jam uno tempore quamdam habet potentiam, quam alio non haberet.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 23:5)
Sin autem aliter adverbium 'magis' intelligatur quam tibi sim conatus exponere, summa sequeretur absurditas et grandis inde oriretur iniquitas.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 1권, 6장: 어떻게 얼마나 많은 방법으로 사랑이 이루어질까, D. 귀족남성이 중류층 여성과 나누는 이야기 10:7)
[et hoc ostendit adverbium idonee, quod ibi expressius exaratur].
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 1권, 6장: 어떻게 얼마나 많은 방법으로 사랑이 이루어질까, H. 상층 귀족남성이 같은 계층의 여자와 나누는 이야기 38:7)
Nunc accedamus ad expositionemhujus adverbii Cur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 72:2)
Et licet multa exempla ad expositionem hujus adverbii Cur dicivaleant, hæc tibi brevitatis causa sufficiant.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 80:1)
Prædictis auditis et intellectis super hoc adverbio Cur, expositionemet intellectum audias hujus dictionis Quomodo.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 81:2)
Hæc denique exempla super hoc adverbio Quando tibi ad præsensdicta sufficiant.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 106:1)
aliam vero dandiconsilium alteri, et tunc habet constructionem ad dativum;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 77:4)
Hanc eorum auctoritatem quidam e veteribus grammaticis ratione etiam firmare voluerunt, quod omnis dativus singularis i littera finitus, si non similis est genetivi singularis, s littera addita genetivum singularem facit, ut patri patris, duci ducis, caedi caedis."
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, XVI 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION