라틴어 문장 검색

Ponite ergo in cordibus vestris non praemeditari quemadmodum respondeatis;
그러나 너희는 명심하여, 변론할 말을 미리부터 준비하지 마라. (불가타 성경, 루카 복음서, 21장14)
XVI. Sed et si quis illam philosophicam Platonicae rationis considerationem altius inspiciat, quae videlicet de Deo opifice ad similitudinem quamdam solertis opificis vel artificis agit, praemeditantis scilicet et deliberantis ea quae facturus est, ne quid inconvenienter componat, et prius singula ratione, quam opere formantis.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 57:1)
nequaquam cum id accidit, ex libero suo arbitrio assequuntur, quod videlicet non minus contingeret eis etiam nihil inde praemeditantibus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 31:16)
Certe Deus ipse nunquid, quoniam peccare non potest, ideo liberum arbitrium habere negandus est? etc. Quidquid itaque gerimus, sive fortuitu, sive praemeditate, quia id optime Deo disponente et providente, cur fieri oporteat agimus, ex libero ejus, si non ex nostro, procedit arbitrio;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 32:8)
Unde sumptis machinis et quibuslibet utensilibus quibus ad id perficiendum habebant opus, quadam nocte aggrediuntur praemeditatum facinus, et stantes in atrio ecclesiae diverso conatu unusquisque instat conceptae nequitiae.
(ABBO FLORIACENSIS, PASSIO SANCTI EDMUNDI REGIS ET MARTYRIS 18:4)
Verbi principium, finem quoque conspice verbi, Ut possis melius præmeditata loqui.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 24:3)
Verbi principium, finem circumspice verbi, Ut melius possis præmeditata loqui.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 141:12)
qui nihil de futuro præmeditatur, in omniaincautus incidit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 147:7)
Principium finemque simul prudentia spectat Rerum finis habet crimen et omne Verbi principium finem circumspice verbi Ut melius possit præmeditata loqui.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 19:1)
Educatus enim in medio, ut rerum omnium gnarus, auditorum nanctus vegetos sensus, et aurium delenimenta captantes, nec laudantium, sed secundum Homericos Phaeacas cum silentio admirantium, iam inde quadragesimi anni memoriam replicabat, post bellorum assiduos casus, et maxime apud Hileiam et Singaram, ubi acerrima illa nocturna concertatione pugnatum est, nostrorum copiis ingenti strage confossis, quasi dirimente quodam medio fetiali, Persas nondum Edessam nec pontes Euphratis tetigisse victores quos armipotentia fretos, successibusque magnificis, ita dilatasse decuerat regna, ut toti Asia imperarent, eo maxime tempore quo diuturnis bellorum civilium motibus, sanguis utrimque Romani roboris fundebatur.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVIII, 5장 7:1)
Mox principali habitu circumdatus et corona, Augustusque nuncupatus, cum laudibus amplis, quas novitatis potuit excitare dulcedo, praemeditata dicere iam parabat.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVI, 2장 3:1)
tandemque ex praemeditato colludio, per eum qui est in verba fidentior, suave quoddam principium dicendi exoritur, Cluentianae vel pro Ctesiphonte orationum aemula ornamenta promittens:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 4장 19:3)
quin et illud mecum reputo posse animum humanum, praesertim puerilem et simplicem, seu carminum auocamento siue odorum delenimento soporari et ad obliuionem praesentium externari et paulisper remota corporis memoria redigi ac redire ad naturam suam, quae est immortalis scilicet et diuina, atque ita uelut quodam sopore futura rerum praesagare.
(아풀레이우스, 변명 41:2)
Idcirco, inquit, "poetarum sapientissimus auditores illos Ulixi, labores suos inlustrissime narrantis, ubi loquendi finis factus, non ne strepere nec vociferari facit, sed consiluisse universos dicit, quasi et obstupidos, delenimentis aurium ad origines usque vocis permanantibus:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, I 7:1)
distinctos senatus et equitum census, non quia diversi natura, sed ut locis ordi- nibus dignationibus antistent, ita iis quae ad requiem animi aut salubritatem corporum parentur, nisi forte clarissimo cuique pluris curas, maiora pericula subeunda, delenimentis curarum et periculorum carendum esse.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER II, 33장10)

SEARCH

MENU NAVIGATION