도구

도구

라틴어 문장 검색

Unde pro fide non debet adduci ratio sophistica, [sicut per se patet,] nec ratio dialectica, quia ipsa non facit firmum habitum, sed solum opinionem, et firmior debet esse fides quam opinio, nec ratio demonstrativa, quia tunc fides non esset nisi de his quae demonstrari possent.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 10 63:3)
Si autem aliquis in dignitate constitutus sive non, et tam ardua non possit intelligere, tunc oboediat sapientiori et credat legi christianae, non propter rationem sophisticam, quia ipsa fallit, nec propter rationem dialecticam, quia ipsa non facit ita firmum habitum, sicut est fides, quia conclusio rationis dialecticae accipitur cum formidine alterius partis, nec per rationem demonstrativam, tum quia non est possibilis in omnibus quae ponit lex nostra, tum quia ipsa facit scientiam.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 13 90:10)
Itaque aut infitialis aut coniecturalis prima appelletur, definitiva altera, tertia, quamvis molestum nomen hoc sit, iuridicialis vocetur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 24장 2:4)
fere V exaratum esse cum alia menda suadent ut putemus), tum falsa scribendi ratio declarat in formis pronominis demonstrativi adhibita, de qua mox (p. XXI) nobis dicendum erit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 머리말202)
scilicet sescentis illis locis ubi ante pronomen relativum pronominis demonstrativi nom.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 머리말372)
atque in libris quidem iuridicialibus et sacris quos Ziegel perquisivit nominativi formae nonnisi hi et hae adhiberi solent, in dativo et ablativo casu nonnisi his et eis admittuntur, ita tamen ut certa ratione distinguantur, eis raro neque ante relativum pronomen ponatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 머리말388)
K1, isdem V eisdem GR). Has igitur secutus rationes, quas non omnino certas esse vix est quod dicam, formas i, is per totum librum restituendas putavi semelque hic moneo, ubicumque in pro- nominis demonstrativi nom.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 머리말407)
nam et in iis actionibus, quae in aliqua sine dubio veritate versantur, sed sunt ad popularem aptatae delectationem, quales legimus panegyricos, totumque hoc demonstrativum genus, permittitur adhibere plus omnemque artem, quae latere in iudiciis debet, non confiteri modo sed ostentare etiam hominibus in hoc advocatis.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 159:1)
Aristoteles tres faciendo partes orationis, iudicialem, deliberativam, demonstrativam, paene et ipse oratori subiecit omnia;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 356:1)
quarum duae primae deliberativi, duae sequentes demonstrativi, tres ultimae iudicialis generis sunt partes.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 56:3)
idem alii demonstrativum vocant.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 59:2)
nisi forte non ex mutuatantes demonstrativum vocant, id sequuntur, quod ac quale sit demonstrat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 61:4)
huic diversa sententia eorum fuit, qui duos quidem status esse voluerunt, sed unum infitialem, alterum iuridicialem.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 115:1)
iuridicialis est qui Graece dicitur δικαιολογικόσ Sed quemadmodum ab Archedemo qualitas exclusa est, sic ab his repudiata finitio.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 116:1)
nam subiiciunt eam iuridiciali, quaerendumque arbitrantur iustumne sit, sacrilegium appellari quod obiiciatur vel furtum vel amentiam.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 116:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION