라틴어 문장 검색

Currunt instanter ad illam Visus et auditus, sed uoto dispare certant:
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 32:8)
Euo concludit animus, dum dispare ritu Pugnant:
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 4:17)
Illic ore thymus disparere disputans[0439B] Certabat, reliquis floribus invidens Narcissi sociis flore, jocantia Ridebant tacito murmure flumina.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 3:3)
Arabes autem, quorum consilio Turci a Damasco illuc convenerant, vitae diffidentes, in cavernis montium et caecis latebris, subito ut mures absconditi a facie regis, disparuerunt cum armentis et supellectile, quae in auxilium aedificandi praesidii illuc congesserant.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER X 58:1)
Ea re, qui eorum primus vocat ad comitiatum, is recte agit, quia bifariam cum populo agi non potest nec avocare alius alii potest.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XVI 2:5)
hic Hyperionio Solem de semine nasci fecerat et pariter, forma sed dispare, Lunam, aurorae noctisque duces;
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER SECUNDUS 2:25)
uerum adhibito honoribus modo bifariam laudatus est:
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 100장 3:3)
si dispares, quid intersit, et cur non aeque in oratione atque in versu numerus appareat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 54장7)
nam cum omnis perturbatio sit animi motus vel rationis expers vel rationem aspernans vel rationi non oboediens, isque motus aut boni aut mali opinione citetur bifariam, quattuor perturbationes aequaliter distributae sunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 24:2)
& insignis ejus quantitas meo computo collocavit disparentes Cometas satis longè infra Jovem.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 세상의 체계에 대하여 3권, 제안 39~40 14:5)
ob splendorem Lunae crescentis disparuit. Jan. 25.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 세상의 체계에 대하여 3권, 제안 39~40 17:31)
belle erit, etiam si omnia hoc anno tempestas dispare pallavit:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 46:8)
Bis septem spicae, vaccae totidem Pharaoni per somnum visae portendunt dispare forma uberis atque famis duo per septennia tempus instare;
(프루덴티우스, Tituli Historiarum 1 (dittochaeon), Somnium Pharaonis1)
dum putat esse Deum qui prava effinxerit olim, et qui recta itidem condens induxerit, ambos autumat esse Deos natura dispare summos.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 18)
aut unus Deus est, rerum cui summa potestas, aut quae iam duo sunt minuuntur dispare summa, porro nihil summum nisi plenis viribus unum, distantes quoniam, proprium dum quisque revulso vindicat imperio, nec summa nec omnia possunt, ius varium non est plenum, quia non habet alter quidquid dispar habet;
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 110)

SEARCH

MENU NAVIGATION