라틴어 문장 검색

Iamque advenerat tertius dies, et mane inclaruerat; et ecce coeperunt audiri tonitrua ac micare fulgura et nubes densissima operire montem, clangorque bucinae vehementius perstrepebat; et timuit populus, qui erat in castris.
셋째 날 아침, 우렛소리와 함께 번개가 치고 짙은 구름이 산을 덮은 가운데 뿔 나팔 소리가 크게 울려 퍼지자, 진영에 있던 백성이 모두 떨었다. (불가타 성경, 탈출기, 19장16)
Super ipsum sonabit pharetra, micat hasta et acinaces.
그 위에서는 화살 통이 덩그렁거리고 창과 표창이 번뜩거리지만 (불가타 성경, 욥기, 39장23)
Effabuntur et loquentur proterva gloriabuntur omnes, qui operantur iniquitatem. -
나쁜 짓 하는 자들이 모두 지껄여 대고 뻔뻔스레 말하며 뽐냅니다. (불가타 성경, 시편, 94장4)
Cum obsecrationibus loquetur pauper, et dives effabitur rigide.
가난한 이는 간곡하게 청하고 부유한 자는 거칠게 대답한다. (불가타 성경, 잠언, 18장23)
Moribus antiquis res stat Romana virisque, quem quidem ille versum vel brevitate vel veritate tamquam ex oraculo mihi quodam esse effatus videtur.
고대의 관습과 선조들로 로마 국가는 서 있고 ... (마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Quintus 2:3)
) Non ergo putemus Evangelium prophetae esse contrarium, ut quod ille impossibile dicit effatu, hic narrare incipiat, et ibi de generatione divinitatis, hic de incarnatione dictum est. Et beatus Augustinus hanc ipsam Verbi generationem profitens, frustra legi vel exponi, sive intelligi a multis etiam antequam exponatur, intelligi posse asseverat.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 22:9)
Cum itaque homo vocem invenerit ad manifestandos intellectus suos, Deum autem minime intelligere sufficiat, recte illud ineffabile bonum effari nomine non est ausus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 39:1)
Cum peteret, tectisque ingens succederet hospes Dum pugnas, Gulielme, tuas, camposque cruentos Accipit, in venis ebullit vividus humor, Corda micant crebro, et mentem ferit aemulus ardor.
(JOSEPHUS ADDISON, PAX GULIELMI AUSPICIIS EUROPAE REDDITA 10:1)
Etheree lucis superatis tractibus, illa Alcius ingreditur spacium, quo splendor et ignis Iura tenent, lux grata micat, sed coniuga luci Lucis blandicias retrahit uis ipsa caloris.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 20:2)
Hic sydus Iouiale micat mundoque salutem Nunciat et Martis iram Martisque furorem Sistit et occurit tranquilla pace furenti.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 28:4)
Hic proles Ledea micat nec pignus amoris, Quem prius in terris gessit, deponit in astris.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 2:5)
Qua racione Patris speculum, lux, splendor, ymago, Filius est a Patre Deo Deus unus et idem, Principium de principio, de lumine lumen, Sol de sole micans, splendor productus ab igne, A simili similis, a uero uerus, ab uno Vnus, ab eterno nascens eternus, ab equo Equalis, bonus a summo, sublimis ab alto;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 8:1)
Extramundanus orbis mundique beata Porcio, munda magis quam mundus, purior ipso Puro, lucidior claro, fulgencior auro, Que blando splendore micat, que fulgurat igne Innocuo, feruore carens, fulgoris habundans, Blandicias splendoris habens, feruoris haborrens Nequiciam, splendore fouet nec uerberat estu.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 20:7)
sed cuncta stupet que nuncius offert In speculo uisus, ubi nil mortale, caducum, Defficiens, terrestre micat, solumque refulget Eternum, celeste, manens, immobile, certum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 6:8)
tamen huius dona minore Luce micant donis adiuncta prioribus, immo Vix aliquid splendoris habent, dum luce premuntur Maiore:
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER OCTAVUS 4:24)

SEARCH

MENU NAVIGATION