라틴어 문장 검색

Ait Moyses: " Obsecro, Domine, non sum eloquens ab heri et nudiustertius et ex quo locutus es ad servum tuum, nam impeditioris et tardioris linguae sum ".
모세가 주님께 아뢰었다. “주님, 죄송합니다. 저는 말솜씨가 없는 사람입니다. 어제도 그제도 그러하였고, 주님께서 이 종에게 말씀하시는 지금도 그러합니다. 저는 입도 무디고 혀도 무딥니다.” (불가타 성경, 탈출기, 4장10)
Iratus Dominus in Moysen ait: " Aaron, frater tuus Levites, scio quod eloquens sit; ecce ipse egreditur in occursum tuum vidensque te laetabitur corde.
그러자 주님께서 모세에게 화를 내며 말씀하셨다. “레위인인 너의 형 아론이 있지 않느냐? 나는 그가 말을 잘하는 줄 안다. 그가 지금 너를 만나러 오고 있다. 그는 너를 보면 마음으로 기뻐할 것이다. (불가타 성경, 탈출기, 4장14)
Non tacebo super membra eius et eloquar robur et gratiam struis.
그것의 다리 이야기를 어찌 빼놓을 수 있겠느냐? 그 힘과 빼어난 모습을 어찌 말하지 않을 수 있겠느냐? (불가타 성경, 욥기, 41장4)
Aperiam in parabolis os meum eloquar arcana aetatis antiquae.
내가 입을 열어 격언을, 예로부터 내려오는 금언들을 말하리라. (불가타 성경, 시편, 78장2)
Iudaeus autem quidam Apollo nomine, Alexandrinus natione, vir eloquens, devenit Ephesum, potens in Scripturis.
한편 아폴로라는 어떤 유다인이 에페소에 도착하였는데, 그는 알렉산드리아 출신으로 달변가이며 성경에 정통한 사람이었다. (불가타 성경, 사도행전, 18장24)
Tribunus igitur dimisit adulescentem praecipiens, ne cui eloqueretur quoniam " haec nota mihi fecisti ".
천인대장은 “이 사실을 나에게 알렸다는 것을 아무에게도 말하지 마시오.” 하고 지시한 뒤에 그를 돌려보냈다. (불가타 성경, 사도행전, 23장22)
At Paulus: " Non insanio, inquit, optime Feste, sed veritatis et sobrietatis verba eloquor.
바오로가 대답하였다. “존귀하신 페스투스 님, 나는 미치지 않았습니다. 진리와 양식에 따라 말을 하고 있습니다. (불가타 성경, 사도행전, 26장25)
et ob hoc maxime dominica manu me nunc tactum esse cognoscerem, quo liberius a carnalibus illecebris et tumultuosa vita seculi abstractus studio litterarum vaccarem, nec tam mundi quam Dei vere philosophus fierem.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE PLAGA ILLA CORPORIS 3:2)
Hinc factum ut philosophi quoque excellentibus ingeniis longi saeculi de veritate quaerentes abusque Pythagora Italico, vel Ionico Thalete semper exstiterint, qui dissidentibus aliis, vel in parte operis aliud dignum tanta indage senserunt.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 29:3)
Hinc factum ut philosophi quoque excellentibus ingeniis longi saeculi de veritate quaerentes abusque Pythagora Italico, vel Ionico Thalete semper exstiterint, qui dissidentibus aliis, vel in parte operis aliud dignum tanta indage senserunt.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 29:13)
Hinc factum ut philosophi quoque excellentibus ingeniis longi saeculi de veritate quaerentes abusque Pythagora Italico, vel Ionico Thalete semper exstiterint, qui dissidentibus aliis, vel in parte operis aliud dignum tanta indage senserunt.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 29:16)
Hinc factum ut philosophi quoque excellentibus ingeniis longi saeculi de veritate quaerentes abusque Pythagora Italico, vel Ionico Thalete semper exstiterint, qui dissidentibus aliis, vel in parte operis aliud dignum tanta indage senserunt.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 29:26)
Hinc factum ut philosophi quoque excellentibus ingeniis longi saeculi de veritate quaerentes abusque Pythagora Italico, vel Ionico Thalete semper exstiterint, qui dissidentibus aliis, vel in parte operis aliud dignum tanta indage senserunt.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 29:29)
Bene itaque dicit animam ipsam quoddam medium esse, id est mistum ex individua in se substantia, et dividua per conjunctionem corpoream, id est conjunctionem ipsius ad corpora, quando scilicet ipsa ad rem quamlibet creandam vel regendam atque disponendam se applicat, sicut animalis anima corpori suo sua impertiens beneficia, cui etiam philosophus totam vim et concordiam proportionalem numerorum tribuit, ut divinae gratiae bonitate universarum rerum concordiam consistere doceat.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 43:4)
Sed quia nec secundum philosophos, id est ipsa solis substantia, quod est ejus splendor aut calor, sicut eadem est essentia Patris et Filii;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 48:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION