도구

도구

라틴어 문장 검색

illud modo, ad diversa conjunctum successum enuntiationis mutat, ita etiam, ut supra meminimus, cum dico, potest modo id facere, idem adverbium conjunctum diversum successum variat.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 22:11)
Et hoc quidem modo necessarii nomen semel positum et absolute praedicatum veram reddit enuntiationem;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 34:23)
His addebat idem Fidustius, excarnificatus iam ad interitum, omnia quae praedixit, se indicante Theodorum per Euserium didicisse, virum praestabilem scientia litterarum, abundeque honoratum:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIX, 1장 9:1)
Ac licet opera praestabilium haec quae rettulimus consummata sunt, tamen ipsum quoque satis constat, ut erat expeditae mentis usuque castrensis negotii diuturno firmatus, egisse complura;
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 7장 11:1)
est praeterea genus apud illos praestabile, gymnosophistae uocantur.
(아풀레이우스, 플로리다 6:6)
Et hic autem Chilo, praestabilis homo sapientiae, quonam usque debuerit contra legem contraque ius pro amico progredi dubitavit, eaque res in fine quoque vitae ipso animum eius anxit, et alii deinceps multi philosophiae sectatores, ut in libris eorum scriptum est, satis inquisite satisque sollicite quaesiverunt, ut verbis quae scripta sunt ipsis utar,εἰ δεῖ βοηθεῖν τῶͺ φίλωͺ παρα` το` δίκαιον και` μέχρι πόσου και` ποῖα. Ea verba significant, quaesisse eos an nonnumquam contra ius contrave morem faciendum pro amico sit et in qualibus causis et quemnam usque ad modum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, III 9:1)
Ad eas laudes decertandas venisse dicuntur viri nobiles ingenio atque lingua praestabili, Theopompus, Theodectes, Naucrates;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XVIII 7:1)
Tum sententiae dicendae gratia homo quispiam turpitudine pristinae vitae diffamatissimus, sed lingua tunc atque facundia nimium quanto praestabilis.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, III 4:1)
Plane, quatenus alienum non est committi grammaticum cum sua analogia, temptabo suspicionibus eruere, quid sit quod eos a solita enuntiatione detorserit, ut mallent Saturnaliorum quam Saturnalium dicere.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 8:2)
Quae sententia Latinae quoque nominis enuntiationi congruens fecit, ne huius dei nomen verteremus, ut Apollinem apellentem mala intellegas, quem Athenienses ἀλεξίκακον appellant.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 15:1)
constat quidem, sed 'gens' nomen est enuntiatione singulare, intellectu plurale.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 965)
certant cum supra 'iuventus ruit' dixerit, subiunxit 'certant'. figuratum est, quia iuventus enuntiatione singulare est, intellectu plurale.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SECVNDVM COMMENTARIVS., commline 642)
namque inter principium et insinuationem hoc interest, quod principium est aperta rei enuntiatio, insinuatio autem, ut diximus, est callida et subtilis oratio.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM UNDECIMVM COMMENTARIVS., commline 4114)
et quia vilium animalium facit mentionem, ideo praemisit 'ni refugis te- nuesque piget cognoscere curas'. dicendo autem 'exiguus mus' mul- tum ex ipsa deminutione nominis et numeri singularis enuntiatione addidit dignitatis:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 1813)
si sit motus sine causa, non omnem enuntiationem aut veram aut falsam fore;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 1:12)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION