라틴어 문장 검색

quare, cum nullum sit tam grandis exornationis quam vulgare illustre, videtur quod quisquis versificator debeat ipsum uti.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 3:3)
est enim exornatio alicuius convenientis additio.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 10:3)
sic tria haec genera iudici deliberationis exornationis;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 3장 3:5)
P. Delectationem in exornatione, in iudicio aut saevitiam aut clementiam iudicis, in suasione aut spem aut reformidationem deliberantis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 4장 1:2)
aut haec inaequabili varietate distinguimus, cum parva magnis simplicia coniunctis obscura dilucidis laeta tristibus incredibilia probabilibus inteximus, quae in exornationem cadunt omnia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 4장 2:5)
Itaque illud superius exornatio dicitur:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 20장 2:4)
nam confirmatio primae ac secundae partis et exornatio eisdem cedere possunt, quibus subiiciuntur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 355:5)
eam vero ludificationem plebis tribuni ferendam negabant:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 287:1)
et primo quidem ignari ludificationis minime inviti domos revisebant;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 444:1)
ne nihil actum censeret extracta prope aestate per ludificationem hostis;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 214:1)
ea ludificatio veri et ipsa in verum vertit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 89:2)
enimvero inquit consul ferri iam ludificatio ista non potest.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 165:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION