라틴어 문장 검색

Cave ne contingatinter nos quod inter regem et suum accidit fabulatorem.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 95:36)
Exemplum de rege et fabulatore suo.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 96:2)
Rex quidam suum habuit fabulatorem, qui singulis noctibus quinque sibinarrare fabulas consueverat.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 97:1)
Concessit fabulator et sic incepit:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 97:10)
--His dictis fabulator obdormivit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 99:7)
--Fabulator etenim hoc modo regem longas audirefabulas gestientem pacificavit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 99:12)
Neque regemadeo dilexit fabulator, sicut et tu me diligis.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 99:16)
Falsa est insinuatio Cypriani;
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani pars posterior: Chronica Theodericiana, 14장 7:4)
Apologus Aesopi Phrygis memoratu non inutilis AESOPUS ille e Phrygia fabulator haut immerito sapiens existimatus est, cum quae utilia monitu suasuque erant, non severe neque imperiose praecepit et censuit, ut philosophis mos est, sed festivos delectabilesque apologos commentus, res salubriter ac prospicienter animadversas in mentes animosque hominum cum audiendi quadam inlecebra induit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXIX 1:1)
Quod esse magis verum arbitramur quam quod Herodotus, homo fabulator, in primo Historiarum inventum esse sub terra scripsit Oresti corpus cubita longitudinis habens septem, quae faciunt pedes duodecim et quadrantem, nisi si, ut Homerus opinatus est, vastiora prolixioraque fuerunt corpora hominum antiquiorum et nunc, quasi iam mundo senescente, rerum atque hominum decrementa sunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, X 12:1)
Primo omnium adiit Simon Thomam Fitz-Gerardum comitem Kildariae et Hiberniae tum praesidem, cuius oculos tanta caligine perstrinxit (partim sermonum suorum vi et insinuatione, partim habitu et gestu pupilli sui, cuius etiam ori maiestas quaedam regia insidebat), ut illecebrae illae, fumis fortasse quibusdam ambitionis adiutae, ita comitem affecerint, ut persuasissimum ei esset verum prorsus illum Plantagenistam fuisse.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SECUNDUM 4:2)
Post istam insinuationem, ac deinde gratulationem regi ob victoriam suam in rebelles factam, ad rem de qua missi erant pervenerunt, significantes Henrico regem suum compulsum esse ad iustum contra Britanniam bellum, quod dux rebelles suos et hostes declaratos recepisset et auxiliis iuvasset.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM TERTIUM 2:16)
quin et ipse aer, non obstante subtilitate corporis ipsius, poros vasorum paulo solidiorum non pertransit subito, nec nisi per diuturnam insinuationem.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 446:12)
At motus excitationis procedit tanquam arte et insinuatione et furtim;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 460:7)
Est proculdubio modus artificiosae cuiusdam insinuationis in verbis ipsis inter formulas communes, qui homines revera inescat et mirifice afficit, qui eximie alicui prodest si quis eius viam calleat.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, L. [ = English LI] DE CAEREMONIIS CIVILIBUS ET DECORO 1:18)

SEARCH

MENU NAVIGATION