라틴어 문장 검색

sed in diutina deliberatione ceteri cruciantes mora consilii mea praecordia, immo miserum spiritum, libentes tandem novicii latronis accedunt sententiae et protinus vinculis exsolvunt virginem.
(아풀레이우스, 변신, 7권 8:2)
At ille susceptum novicium famulum trahebat ad domum statimque illinc de primo limine proclamat:
(아풀레이우스, 변신, 8권 14:1)
nam et antelucio recubans adhuc subiungi machinae novicium clamabat asinum, et statim ut cubiculo primum processerat insistens iubebat incoram sui plagas mihi quam plurimas irrogari et,cum tempestivo prandio laxarentur iumenta cetera, longe tardius applicari praesepio iubebat.
(아풀레이우스, 변신, 9권 15:2)
Haec Taurus dicere solitus, novicios sectatores cum veteribus Pythagoricis pensitans.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, IX 12:1)
' Respondi, inquit, ego 'putum' esse 'valde purum,' sicut novum ' novicium' dicimus et proprium ' propicium,' augere atque intendere volentes ' novi' et ' proprii' significationem.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, V 2:3)
Hoc ubi legimus, mirabamur eandem adfinitatem visam esse Alfeno puri et puti, quae sit novicii et novi;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, V 3:1)
nam, si esset puricium, tum sane videretur dici quasi novicium.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, V 4:1)
Sed turba grammaticorum novicia κατ' ἀντίφρασιν, ut quaedam alia, hoc quoque dici tradiderunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, I 6:2)
Est enim hoc inane admodum et futtile.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXV 20:1)
emplastrum enim dixit οὐθετέρωσ, non genere feminino, ut isti novicii semidocti.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, VII 14:2)
Iam uero quam sit inane, quam futtile nobilitatis nomen, quis non uideat?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XI 1:11)
"haec inter pueros varie properantur, at ille iam sedet in ripa taetrumque novicius horret, porthmea nec sperat caenosi gurgitis alnum infelix nec habet quem porrigat ore trientem."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III106)
nam futtile vas quoddam est lato ore, fundo angusto, quo utebantur in sacris Vestae, quia aqua ad sacra Vestae hausta in terra non ponitur, quod si fiat, piaculum est:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM UNDECIMVM COMMENTARIVS., commline 3392)
quid enim est tam futtile quam quicquam adprobare non cognitum?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 80:6)
tu desiderium meum, tu voluptas mea, nunquam finies hunc ignem, nisi sanguine exstinxeris . . . Unus ex noviciis servulis subito accurrit et mihi dominum iratissimum esse affirmavit, quod biduo iam officio defuissem.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 139:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION