라틴어 문장 검색

et quid est ipsa scientia, nisi quotidiani doloris adjectio?
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 7장 4:12)
Deus enim neque defectionem aut diminutiomem patitur, neque adjectionem capit.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 2장 5:4)
Reliquum cibi in ventrem defluit quem omnes ventrem appellamus sine adjectione, plerique dicunt ventrem inferiorem;
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 9장 3:18)
Quid sibi vult illa adjectio de aquae imminutione, cum supputata ratio superior annum conclusisse videatur, qui annus a secundo mense incipit, et in secundum mensem anni alterius usque progreditur?
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 20장 2:3)
, quoniam omni parte expolitus fore memorabatur, et assiliens anulus, duas perstrinxerat syllabas ΘΕΟ cum adiectione litterae posterae, exclamavit praesentium quidam, Theodorum praescribente fatali necessitate portendi.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIX, 1장 32:2)
Cum igitur inquiunt in casu dandi 'huic senatui' dicamus, genetivus ex eo singularis ' senatuis ' est, non ' senatus.'
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, XVI 5:1)
Summum autem tonum προσωͺδίαν acutam dicit et quem accentum nos dicimus voculationem appellat et casum interrogandi eum dicit, quem nunc nos genetivum dicimus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXVI 4:1)
Omnia, inquam, vocabula tribus litteris finita quibus ' frons ' finitur, generis masculini sunt, si in genetivo quoque casu eadem syllaba finiantur, ut ' mons,' 'fons,' 'pons,' 'frons.'
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, IX 9:1)
'Mei' autem casus interrogandi est, quem 'genetivum' grammatici vocant, et ab eo declinatur, quod est 'ego';
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, VI 9:1)
Adjectio enim, dum totum variat, etiam partes earumque sectiones necessario variat:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Distributio Operis 12:4)
Nam et ea, quae de numeris a Nichomacho diffusius disputata sunt, moderata brevitate collegi et quae transcursa velocius angustiorem intellegentiae praestabant aditum mediocri adiectione reseravi, ut aliquando ad evidentiam rerum nostris etiam formulis ac descriptionibus uteremur.
(보이티우스, De Arithmetica, Prefationes, Praefatio Boetii 3:4)
atque hoc idem in infinitum progressis necesse est evenire, semperque una terminorum intermissione si crescat adiectio, ordinatas te multiplicis numeri vices invenire miraberis.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, De multiplici eiusque speciebus earumque generationibus. 2:17)
Scire autem oportet, quae sint curtae pyramides, vel quae his curtae, vel quae ter curtae vel quater et deinceps secundum numerorum adiectionem.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De curtis pyramidis 1:1)
Haec autem est, ut si quis xvj tetragono adiciat viiij atque huic iiij et ab ulterioris sese unitatis adiectione suspendat.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De curtis pyramidis 1:4)
In sesqualtera vero duorum est differentia, in sesquitertia trium, in sesquiquarta quattuor et deinceps secundum superparticulares formas numerorum, quod ad differentias adtinet, uno tantum crescit adiectio numerum explicans naturalem.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, Ex eiusdem atque alterius numeri natura qui sunt quadratus et parte altera longior, omnes proportionum habitudines constare 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION