도구

도구

라틴어 문장 검색

qui per intervalla distincta, retinentibus singulis litteris, incidens saltuatim, heroos efficit versus, interrogationibus consonos, ad numeros et modos plene conclusos, quales leguntur Pythici vel ex oraculis editi Branchidarum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIX, 1장 31:2)
"pluris est oculatus testis unus quam auriti decem."
(아풀레이우스, 플로리다 2:8)
pluris est auritus testis unus quam oculati decem.
(아풀레이우스, 플로리다 2:10)
"Nec secus canes etiam venaticos, auritos illos et horricomes ad comprimendam bestiam cohortantur."
(아풀레이우스, 변신, 4권 9:76)
iis autem qui in rebus civilibus merebantur (quales erant urbium et imperiorum conditores, legislatores, patriarum a diuturnis malis liberatores, tyrannidum debellatores, et his similes), heroum tantum honores decreverunt.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 320:4)
Hae, autem, non solae erant quae heroi nostro, hoc tempore, undique instabant.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT UNDECIMUM.34)
Auritos lepores non Maro primus usurpat, sed Afranium sequitur qui in prologo ex persona Priapi ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, V. 6:1)
— Nam quod vulgo praedicant Aurito me parente natum, non ita est.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, V. 6:2)
Si meus aurita gaudet lagalopece Flaccus, Si fruitur tristi Canius Aethiope;
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, LXXXVII1)
auritosque seqvi lepores id est maiores habentes aures.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 3081)
Horatius aliter ait "doctum et auritas fidibus canoris ducere quercus", sensum audiendi habentes.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 3082)
Neque vos paean aut herous ille conturbet:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 191:1)
Expertus sum me aliquando et heroo, hendecasyllabis nunc primum, quorum hic natalis haec causa est.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 4 3:2)
Adspice, ut auritus miserandae sortis asellus Adsiduo domitus verbere lentus eat!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 711)
sed tamen apte Iungitur herous cum breviore modo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 1714)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION