도구

도구

라틴어 문장 검색

Illud imperitissimi cuiusque verbum falsum esse tibi ipse persuade:
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 7, letter 69 6:3)
quorum morte exterriti qui aderant, simul ignara et alieni metus socia imperitorum turba in verba Vitellii iuravere.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER II, 16장5)
ausuros rursus venturosque in manus non imperiti adulescentuli, verba et contiones quam ferrum et arma meditantis, sed Civilis et Classici;
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER IV, 76장12)
ut essent fere doctrinae eorum (quod non male cavillatus est Dionysius in Platonem) Verba otiosorum senum ad imperitos juvenes.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 157:11)
sed in verbis quoque quis est adeo imperitus, ut ignoret genera et qualitates et personas et numeros?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 145:1)
cuius cum se imperitum Themistocles confessus esset ut verbis Ciceronis utar, est indoctior.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 350:2)
Verba volvere et celeritate dicendi apud inperitum vulgus admirationem sui facere indoctorum hominum est.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 8:5)
Itaque hoc, quod vulgo de oratoribus ab imperitis dici solet "bonis hic verbis," aut "aliquis non bonis utitur," non arte aliqua perpenditur, sed quodam quasi naturali sensu iudicatur:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 151:1)
ideoque imperitis quoque, si modo sint aliquo adfectu concitati, verba non desunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 248:3)
QUALIS mihi fuerit in oppido Eleusino disceptatio cum quodam praestigioso, tempora verborum et puerilia ignorante, remotarum autem quaestionum nebulas et formidines capiendis imperitorum animis ostentante.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, LIBER OCTAVUS , X1)
et bene alia verba interposuit, quia 'saucius pectus' et sonabat asperrime, et inperitis poterat soloecismus videri.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM DVODECIMVM COMMENTARIVS., commline 58)
cur praeterea tam uitiosis uerbis, tam barbaro sermone ego scriberem, quem idem dicunt nequaquam Graecae linguae imperitum?
(아풀레이우스, 변명 85:5)
tum verbis quam maxime ex medio sumptis, ut qui rogatur (is autem est saepius imperitus) intelligat aut ne intelligere se neget, quod interrogantis non leve frigus est.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 62:1)
atque, ut ordinem sequar, primum sunt quae imperitis quoque ad reprehensionem notabilia videntur, id est, quae, commissis inter se verbis duobus, ex ultima prioris ac prima sequentis syllaba deforme aliquod nomen efficiunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 290:1)
Neque est ex multis res una, quae magis oratorem ab imperito dicendi ignaroque distinguat, quam quod ille rudis incondite fundit quantum potest et id, quod dicit, spiritu, non arte determinat, orator autem sic inligat sententiam verbis, ut eam numero quodam complectatur et astricto et soluto.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 175:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION