라틴어 문장 검색

a quibus orti ungues indurescunt, ideoque non ossi sed carni magis radicibus suis inhaerent.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber VIII, 1장111)
a quibus orti ungues indurescunt, ideoque non ossi sed carni magis radicibus suis inhaerent.
(켈수스, 의학에 관하여, 8권, 1장 22:6)
Et apprehenso accipitre simulque et canibus aspiciens vidit chartulam conscriptam, quae aurea catenula praedictae inhaerebat perticae colligata, de qua quum diligenter exquireret, tale promeruit audire responsum:
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 2권, 8장: 사랑의 규칙들 21:24)
Sciatis ergo quod mentis caecitate laborat qui Dei obsequiis derelictis diaboli satagit servitiis inhaerere.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 18:5)
Ego enim operans, operantis Dei non valeo expresse inhaerere vestigiis, sed a longe, quasi suspirans, operantem respicio.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 8:87)
In prima vero propositione nullo verae inhaerentiae modo, sed sola ratione contractus intrinseci, subjecto inhaereat praedicatum;
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 41:27)
Deinde tempore messis maturum mortariolis indigenae contundunt, succum collatum in vasis suis reponentes, quousque coagulatus indurescat sub specie nivis vel salis albi.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER V 74:10)
et sic igne infixos et aridae materiei inhaerentes, a levi aura tenuis flamma suscitabatur, quousque vires acquirens, saccos funesque consumpsit, et rursus impetus muros et moenia minuebat.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VI 18:6)
Juvenesenim maturum sensum non habent, et juvenilia diligunt et eis inhærent.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 136:2)
" Non igitur fortunæ inhæreas, nec aliquo modo in illa confidas;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 235:10)
(4) Si forte dicatur, quod ex motu caelesti inhaeret dispositio quaedam inferioribus, sed haec vincitur a qualitatibus materiae et sic excluditur, contra:
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. I. An fatum sit 5:1)
(20) Et dicit Boethius IV De consolatione philosophiae, quod "fatum est inhaerens rebus mobilibus dispositio, per quam providentia suis quaeque nectit ordinibus".
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 2:1)
Forma autem ista causata ex caelesti circulo et inhaerens generabilibus et corruptibilibus, media est inter utrumque.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 7:8)
Cuius causam optime assignat Ptolemaeus in Quadripartito, dicens, quod virtutes stellarum per aliud et per accidens fiunt in inferioribus, per aliud quidem, quia per sphaeram activorum et passivorum, per quorum qualitates activas et passivas inhaerent inferioribus;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 7:18)
sed ex hoc non sequitur, nisi quod sit ipsum neccessarium esse, sed non sequitur ulterius, quod neccessitatem imponat rebus, quia non inhaeret eis secundum potestatem caelestium, quae neccessaria sunt, sed secundum potestatem inferiorum, quae omnino mutabilia et contingentia sunt.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 3. Utrum necessitatem rebus imponat 10:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION