라틴어 문장 검색

Mulier diligens corona est viro suo, et quasi putredo in ossibus eius, quae est inhonesta.
훌륭한 아내는 남편의 면류관이지만 수치스러운 여자는 남편 뼈의 염증과 같다. (불가타 성경, 잠언, 12장4)
Servus sapiens dominabitur filiis inhonestis et inter fratres hereditatem dividet.
사려 깊은 종은 주인의 수치스러운 아들을 다스리고 그 형제들 사이에서 유산을 나누어 받는다. (불가타 성경, 잠언, 17장2)
Qui affligit patrem et fugat matrem, filius inhonestus et ignominiosus.
아버지를 구박하고 어머니를 내쫓는 자는 수치스럽고 파렴치한 자식이다. (불가타 성경, 잠언, 19장26)
Postea non suffecit errasse eos circa Dei scientiam, sed et in magno viventes inscientiae bello, tot et tam magna mala pacem appellant.
하느님을 잘못 아는 것만으로는 모자라는지 그들은 무지 때문에 일어나는 격렬한 싸움 속에 살아가면서 그토록 커다란 여러 악을 평화라고 부른다. (불가타 성경, 지혜서, 14장22)
et, dum ab intus minor est exspectatio, maiorem computat inscientiam eius causae, quae tormentum praestat.
두려움은 이성의 도움을 포기하는 것일 따름입니다. (불가타 성경, 지혜서, 17장12)
Adhuc enim inter manus habentes luctus et deplorantes ad monumenta mortuorum, aliam sibi assumpserunt cogitationem inscientiae et, quos rogantes proiecerant, hos tamquam fugitivos persequebantur.
저들은 한창 애도하다가 죽은 이들의 무덤에서 통곡하다가 또 다른 미련한 결정을 짓고서 간청을 하며 쫓아 보낸 그들을 도망자인 양 뒤쫓아 나섰습니다. (불가타 성경, 지혜서, 19장3)
cum impio de pietate, cum inhonesto de honestate, cum operario otioso de omni opere,
마음의 조언에 주의를 기울여라. 너에게 그보다 더 믿을 만한 자는 없다. (불가타 성경, 집회서, 37장13)
et, quae putamus ignobiliora membra esse corporis, his honorem abundantiorem circumdamus; et, quae inhonesta sunt nostra, abundantiorem honestatem habent,
우리는 몸의 지체 가운데에서 덜 소중하다고 생각하는 것들을 특별히 소중하게 감쌉니다. 또 우리의 점잖지 못한 지체들이 아주 점잖게 다루어집니다. (불가타 성경, 코린토 신자들에게 보낸 첫째 서간, 12장23)
Que etiam inhonestas illas parvulorum sordes assiduas tolerare valebit?
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DEHORTATIO SUPRADICTE PUELLE A NUPTIIS 2:4)
Charitas vero est amor honestus, qui ad eum videlicet finem dirigitur, ad quem oportet, sicut e contrario cupiditas, amor inhonestus ac turpis appellatur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 1:8)
Qui cum id causa sui potius quam illorum agant, non tam hominem diligunt quam fortunam ejus sequuntur, nec tam commoda ipsius quam sua in illo venantur, nec tale desiderium tam charitas, id est amor honestus, ut dictum est, quam cupiditas, id est amor inhonestus ac turpis est dicendum.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 1:18)
Est itaque divina sapientia quaedam divina potentia, per quam videlicet Deus cuncta perfecte discernere atque cognoscere habet, ne in aliquo errare per inscientiam possit, secundum quod scilicet Verbum ipsum Dei de ipsa Patris substantia esse dicitur, quod est Filium ex Patre genitum esse, sicut postmodum ipso annuente plenius disseremus, cum ad hujus scilicet generationis modum exponendum ventum fuerit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 15:1)
quorum quidem voluntatem tam impotentia ipsorum quam inscientia irrationabilem facit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 50:6)
Charitas vero est amor honestus, qui ad eum videlicet finem dirigitur, ad quem oportet, sicut e contrario cupiditas, amor inhonestus ac turpis appellatur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 4:22)
Qui cum id causa sui potius quam illorum agant, non tam hominem diligunt quam fortunam ejus sequuntur, nec tam commoda ipsius quam sua in illo venantur, nec tale desiderium tam charitas, id est amor honestus, ut dictum est, quam cupiditas, id est amor inhonestus ac turpis est dicendum.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 4:32)

SEARCH

MENU NAVIGATION