도구

도구

라틴어 문장 검색

Existimas autem hoc, o homo, qui iudicas eos, qui talia agunt, et facis ea, quia tu effugies iudicium Dei?
아, 그러한 짓을 저지르는 자들을 심판하면서도 스스로 같은 짓을 하는 사람이여, 그대는 하느님의 심판을 모면할 수 있으리라고 생각합니까? (불가타 성경, 로마 신자들에게 보낸 서간, 2장3)
exercendi autem, non ostentandi, gratia ingenii, an quod ita serio iudicatoque existimaret, non habeo dicere.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, I 3:1)
equidem ceteras tempestates et procellas in illis dumtaxat fluctibus contionum semper putavi Miloni esse subeundas, quia semper pro bonis contra improbos senserat, in iudicio vero et in eo consilio in quo ex coniunctis ordinibus amplissimi viri iudicarent numquam existimavi spem ullam esse habituros Milonis inimicos ad eius non modo salutem exstinguendam sed etiam gloriam per talis viros infringendam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 2장 2:2)
nam quod me hortaris ad memoriam factorum, dictorum, scriptorum etiam meorum, facis amice tu quidem mihique gratissimum sed mihi videris aliud tu honestum meque dignum in hac causa iudicare atque ego existimem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER OCTAVVS AD ATTICUM, letter 2 4:4)
non recte fortasse, sed vulgi opinio mutari vix potest ad eamque omnia dirigunt et qui iudicant et qui existimant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 19장 2:10)
hoc quale sit, facilius existimabit is, qui iudicare poterit, quantae sit sapientiae eorum retinere usum benivolentiamque, inter quos maximarum rerum non solum aemulatio, sed obtrectatio tanta intercedebat, quantam fuit [incidere] necesse inter Caesarem atque Antonium, cum se uterque principem non solum urbis Romae, sed orbis terrarum esse cuperet.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 20장 5:1)
Pompeius quoque de Caesaris consilio coniectura iudicans ad Scipionem properandum sibi existimabat:
(카이사르, 내란기, 3권 78:9)
sed tamen et Caesar ipse ita de te iudicat et omnes cives sic existimant, quasi lumen aliquod exstinctis ceteris elucere sanctitatem et prudentiam et dignitatem tuam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER QVARTVS: AD SER. SVLPICIVM ET CETEROS, letter 3 2:6)
Optimum judicem existimo, qui citointelligit et tarde judicat, et etiam:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 95:4)
Haec verba Chrysippi eo etiam magis ponenda existimavi, ut prompta ad considerandum iudicandumque sint, quoniam legentibus ea nobis delicatiorum quidam disciplinarum philosophi, Saevitiae imaginem istam esse, non Iustitiae, dixerunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, IV 6:1)
Caesar nulla ratione ad pugnam elici posse Pompeium existimans hanc sibi commodissimam belli rationem iudicavit, uti castra ex eo loco moveret semperque esset in itineribus, haec spectans, ut movendis castris pluribusque adeundis locis commodiore re frumentaria uteretur, simulque in itinere ut aliquam occasionem dimicandi nancisceretur et insolitum ad laborem Pompei exercitum cotidianis itineribus defatigaret.
(카이사르, 내란기, 3권 85:2)
"Optimum enim iudicem existimo, qui cito intelligit et tarde iudicat."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 88:29)
Optimumjudicem existimo, qui cito intelligit et tarde judicat.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 92:3)
Optimum judicem existimo, qui cito intelligit et tarde judicat;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 16:8)
"Optimum iudicem existimo, qui cito intelligit et tarde iudicat."
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 14:5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION