라틴어 문장 검색

Et exordiebatur Iudith confessionem hanc in omni Israel, et acclamabat omnis populus laudationem hanc Domini.
그때에 유딧이 모든 이스라엘 사람 앞에서 감사 노래를 부르기 시작하였다. 온 백성도 이 찬양가를 큰 소리로 따라 불렀다. (불가타 성경, 유딧기, 15장14)
ut annuntiem omnes laudationes tuas in portis filiae Sion exsultem in salutari tuo.
그러면 저는 당신의 찬양받을 행적을 낱낱이 이야기하고 딸 시온의 성문에서 당신의 구원으로 환호하오리다. (불가타 성경, 시편, 9장15)
Super me sunt, Deus, vota tua reddam laudationes tibi,
하느님, 제가 당신께 드린 서원들이 있으니 감사의 제사로 당신께 채워 드리오리다. (불가타 성경, 시편, 56장13)
RES. Initium sapientiae timor Domini SIN. intellectus bonus omnibus facientibus ea TAU. laudatio eius manet in saeculum saeculi.
지혜의 근원은 주님을 경외함이니 그것들을 행하는 이들은 빼어난 슬기를 얻으리라. 그분에 대한 찬양은 영원히 존속한다. (불가타 성경, 시편, 111장10)
TAU. Laudationem Domini loquetur os meum et benedicat omnis caro nomini sancto eiu in saeculum et in saeculum saeculi.
내 입은 주님에 대한 찬양을 이야기하고 모든 육신은 그 거룩하신 이름을 찬미하리라, 영영세세. (불가타 성경, 시편, 145장21)
In bonis iustorum exsultabit civitas, et in perditione impiorum erit laudatio.
의인들의 행복에 마을이 즐거워하고 악인들의 멸망에 환성이 터진다. (불가타 성경, 잠언, 11장10)
Date nomini eius magnificentiam et confitemini illi in laudatione eius et in canticis labiorum et citharis; et sic dicetis in confessione:
그분께서는 영원에서 영원까지 내려다보시니 그분 앞에는 도무지 신기한 것이 없다. (불가타 성경, 집회서, 39장20)
Exsultate, caeli, quoniam hoc fecit Dominus; iubilate, fundamenta terrae, resonate, montes, laudationem, saltus et omne lignum eius, quoniam redemit Dominus Iacob et in Israel glorificabitur.
주님께서 이 일을 이루셨으니, 하늘아, 환성을 올려라. 땅속 깊은 곳들아, 함성을 질러라. 기뻐 소리쳐라, 산들아 수풀과 그 안에 있는 모든 나무들아. 주님께서 야곱을 구원하셨고 이스라엘에게 당신 영광을 드러내셨다. (불가타 성경, 이사야서, 44장23)
nec vero Aristotelem in philosophia deterruit a scribendo amplitudo Platonis, nec ipse Aristoteles admirabili quadam scientia et copia ceterorum studia restinxit.
실로 플라톤의 위대함도 아리스토텔레스가 철학에 대해 글쓰는 것을 단념시키지는 아니하였고, 아리스토텔레스도 경탄할 만한 어떤 지식과 풍부함으로 다른 이들의 학문을 말살시키지 아니하였다. (마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 1장 5:1)
Sed et ipse Plato, cum dives esset et thorum eius Diogenes lutatis pedibus conculcaret, ut posset vacare philosophie elegit Academiam villam, ab urbe procul, non solum desertam, sed et pestilentem:
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE PERSECUTIONE ABBATIS SUI ET FRATRUM IN EUM 5:15)
Sic et Macrobius Platonem insecutus, mentem Dei, quam Greci noun (gr.) appellant, originales rerum species, quae ideae dictae sunt, continere meminit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 11:14)
Omne etiam, inquit Plato, quod junctum est natura dissolubile est. Quod si Spiritum Domini ventum intelligant, sicut ibi accipere volunt, Spiritus Domini ferebatur super aquas (Gen. I, 2), eo, ut aiunt, quod ventus in aquis quas commovet, maxime appareat, quomodo spiritus, id est flatus Domini oris esse dicatur, cum videlicet neque es, neque aliquam partem, ut dictum est, habeat?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 25:18)
Si enim supra positam ab Apostolo causam discutiamus, quia videlicet quosdam eorum post divinam quam assecuti sunt notitiam, in reprobum sensum tradi meminerit, cum in suis scilicet evanescerent cogitationibus, dicentes se esse sapientes (Rom. I, 19 et seq.), id est suam sapientiam proprio studio vel ingenio ascribentes, non divinae gratiae dono tribuentes, reperiemus eos qui praecipui habentur, omnem praecipue philosophiam divinae tribuere gratiae, veluti Socratem, sive Platonem.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 30:22)
Socrates magister Platonis, universam philosophiam ad corrigendos componendosque mores exegisse commemoratur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 30:24)
A Platone quoque in primo De republica personam Socratis et Thimaei inducente scriptum est ita:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 30:29)

SEARCH

MENU NAVIGATION