라틴어 문장 검색

Acmen Septimius suos amores tenens in gremio "mea," inquit, "Acme, ni te perdite amo atque amare porro omnes sum adsidue paratus annos quantum qui pote plurimum perire, solus in Libya Indiaque tosta caesio veniam obvius leoni.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Lyrics , Poem 451)
non potui, nec, si possem, tam perdite amarem:
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 1042)
Inter cuncta leges et percontabere doctos,qua ratione queas traducere leniter aeuum,num te semper inops agitet uexetque cupido,num pauor et rerum mediocriter utilium spes,uirtutem doctrina paret naturane donet, quid minuat curas, quid te tibi reddat amicum,quid pure tanquillet, honos an dulce lucellum,an secretum iter et fallentis semita uitae.
(호라티우스의 첫번째 편지, 1847)
quae si semel unode sene gustarit tecum partita lucellum,ut canis a corio numquam absterrebitur uncto.
(호라티우스의 풍자, 2권, 05장55)
Ne toga cordylis et paenula desit olivis Aut inopem metuat sordida blatta famem, Perdite Niliacas, Musae, mea damna, papyros:
(마르티알리스, 에피그램집, 13권, I1)
qua ex coniunctione naturae et quasi concentu atque consensu, quam συμπάθειαν Graeci appellant, convenire potest aut fissum iecoris cum lucello meo aut meus quaesticulus cum caelo, terra rerumque natura?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 48:6)
qua ex coniunctione naturae et quasi concentu atque consensu, quam συμπάθειαν Graeci appellant, convenire potest aut fissum iecoris cum lucello meo aut meus quaesticulus caelo, terra rerumque natura?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Secundus 48:7)
nam quod ais, si hic temperatius egerit, consideratius consilium te daturum, qui hic potest se gerere non perdite?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER NONVS AD ATTICVM, letter 2A 3:8)
et Deus et genitor lumenque et gloria semper ille fuit, nec post sibi contulit ut Pater esset, sic fit ut aeternum credamus cum Patre Christum, illo auctore satum, cui nullus praefuit auctor, haec tu si dubitas Nati mysteria Christi, perdite, catholica non es de plebe, sed unus de grege turifero, venerator Deucalionum, devotus cippo, ficulni stipitis unctor.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 391)
At nos lucelli ac faenoris fandique prorsus nescii, nec arte fortes bellica, te, Christe, solum novimus.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Matutinus14)
Eius filiam ille amare coepit perdite, Prope iam ut pro uxore haberet:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 1, scene 181)
hanc amare coepit perdite.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 1, scene 274)
Inter cuncta leges et percontabere doctos, qua ratione queas traducere leniter aevum, num te semper inops agitet vexetque cupido, num pavor et rerum mediocriter utilium spes, virtutem doctrina paret Naturane donet, quid minuat curas, quid te tibi reddat amicum, quid pure tranquillet, honos an dulce lucellum, an secretum iter et fallentis semita vitae.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 1842)
quae si semel uno de sene gustarit tecum partita lucellum, ut canis a corio numquam absterrebitur uncto.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Hereditatum captatores quibus artibus uterentur faceto Ulyssem inter et Tiresiam dialogo exponit. 1:22)
illud quoque alterum quod est in elocutione ipsa periculum minus vitat conaturque perdite, unde evenit nonnunquam, ut aliquid grande inveniat qui semper quaerit quod nimium est;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 177:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION