라틴어 문장 검색

Filii autem Israel comederunt man quadraginta annis, donec venirent in terram habitabilem; hoc cibo aliti sunt, usquequo tangerent fines terrae Chanaan.
이스라엘 자손들은 정착지에 다다를 때까지 사십 년 동안 만나를 먹었다. 가나안 땅 경계에 다다를 때까지 그들은 만나를 먹었던 것이다. (불가타 성경, 탈출기, 16장35)
et vocabant Barnabam Iovem, Paulum vero Mercurium, quoniam ipse erat dux verbi.
그들은 바르나바를 제우스라 부르고 바오로를 헤르메스라 불렀는데, 바오로가 주로 말하였기 때문이다. (불가타 성경, 사도행전, 14장12)
Mercurius patris imperia perficere parat; tālāria induit et dē caelō in Libyam volat.
Mercury는 아버지의 명령을 수행하려 준비한다; talaria를 신고 하늘아래에서 Libya로 날아간다. (옥스포드 라틴 코스 1권, Infēlix Dīdō14)
eī accēdit et ‘audī mē, Aenēā,’ inquit; ‘ego sum Mercurius, deōrum nūntius;
그에게 다가가 말한다. '내 말을 들어라 Aeneas. 나는 신들의 전령 Mercury이다; (옥스포드 라틴 코스 1권, Infēlix Dīdō16)
Aenēās, ubi Mercurium ante oculōs videt et monitum Iovis audit, territus est.
Aeneas는 Mercury를 눈 앞에서 보고 Juppiter의 경고를 들을때, 두렵다. (옥스포드 라틴 코스 1권, Infēlix Dīdō19)
Mercurium, nūntium deōrum, vocat et ‘ī nunc, Mercurī,’ inquit, ‘ad Libyam volā.
신들의 전령인 Mercury를 부르고 말한다. '당장 가라 Mercury. Libya를 향해 날아라' (옥스포드 라틴 코스 1권, Infēlix Dīdō12)
XVI. Primus autem nunc ille antiquissimus philosophorum, et magni nominis occurrat Mercurius, quem pro excellentia sua deum quoque appellaverunt.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 33:1)
Hermes, qui Mercurius Latine dicitur, scripsit librum qui appellatur Lovgoû tevleioû, id est Verbum perfectum.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 33:3)
Non usitatum carminis alitem, Burnette, poscis, non humiles modos:
(JOSEPHUS ADDISON, AD INSIGNISSIMUM VIRUM D. THO. BURNETTUM, SACRAE THEORIAE TELLURIS AUTOREM 1:1)
tum, si quis cominus ales Congredi, et immixtae auderet se credere pugnae, Miles atrox aderat, sumptisque feroculus armis Sternit humi volucrem moribundam, humerisque reportat Ingentem praedam;
(JOSEPHUS ADDISON, PRAELIUM INTER PYGMAEOS ET GRUES COMMISSUM 4:2)
Cum, subito appulsus (sic dii voluere) tumultu Ex inopino ingens et formidabilis Ales Comprendit pedibus pugnantem;
(JOSEPHUS ADDISON, PRAELIUM INTER PYGMAEOS ET GRUES COMMISSUM 13:1)
Qui aduersatur, id est, contrarius est Christo omnibus que membris eius, et extollitur, id est, in superbiam erigitur, supra omne quod dicitur Deus, id est, supra omnes deos gentium, Herculem uidelicet, Apollinem, Iouem, Mercurium, quos pagani deos esse estimant.
(ADSO DERUENSIS, DE ORTU ET TEMPORE ANTICHRISTI 3:21)
Acrius in uolucrem Iouialis fulminat ales, Cum plebem uolucrum uenientis disgregat horor;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 16:30)
Vt Zeuxis pingit chorus hie, ut Milo figurat, Vt Fabius loquitur, ut Tullius ipse perorat, Vt Samius sentit, sapit ut Plato, querit ut Hermes, Diuidit ut Socrates, ut Zeno colligit, instat Vt Brisso, studet ut Crisias, speculatur ut Argus, Temporis excursus ut Cesar cogit, ut Athlas Sydera perquirit, ut Zetus pondera librat, Tanquam Crisippus numerat, metitur ut alter Euclides, canit ut Phebus, cytharizat ut Orpheus, Circinat ut Perdrix, ut Dedalus erigit arces, Fabricat ut Cyclops, ut Lennius arma monetat, Instruit ut Seneca, blanditur ut Appius, urget Vt Chato, succendit ut Curio, uelat ut alter Perseus, ut Crassus simulans, ut Iulius alter Dissimulans, ut Soldius implicat, explicat idem Vt Naso, uernat ut Stacius, ut Maro dictat, Concipit, exponit, imitatur, gestat, adimplet Mercurii sensus, nostri Demostenis iras, Ouidii flumen, Lucani fulmen, abyssum Virgilii, morsus Satyre, Solonis asylum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 20:5)
Quis lune motus, que solis spera, quis orbis Mercurii Venerisque semita, que uia Martis, Que mora Saturnum retinet;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 2:13)

SEARCH

MENU NAVIGATION