라틴어 문장 검색

Ita me Iuppiter Iuno Ceres Minerva Latona Spes Opis Virtus Venus Castor Polluces Mars Mercurius Hercules Summanus Sol Saturnus dique omnes ament, ut ille cum illa neque cubat neque ambulat neque osculatur neque illud quod dici solet.
(티투스 마키우스 플라우투스, Bacchides, act 4, scene 8106)
Sed et gymnicas artes Castorum et Herculum et Mercuriorum disciplinae prodiderunt.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 11장 1:7)
" Quid Apollinem Volcanum Mercurium ceteros deos esse dices, de Hercule Aesculapio Libero Castore Polluce dubitabis?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER TERTIUS 45:1)
Itaque Castori et Polluci deputatur haec species, quibus equos a Mercurio distributos Stesichorus docet.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 9장 2:4)
et vocabant Barnabam Iovem, Paulum vero Mercurium, quoniam ipse erat dux verbi.
그들은 바르나바를 제우스라 부르고 바오로를 헤르메스라 불렀는데, 바오로가 주로 말하였기 때문이다. (불가타 성경, 사도행전, 14장12)
Mercurius patris imperia perficere parat; tālāria induit et dē caelō in Libyam volat.
Mercury는 아버지의 명령을 수행하려 준비한다; talaria를 신고 하늘아래에서 Libya로 날아간다. (옥스포드 라틴 코스 1권, Infēlix Dīdō14)
eī accēdit et ‘audī mē, Aenēā,’ inquit; ‘ego sum Mercurius, deōrum nūntius;
그에게 다가가 말한다. '내 말을 들어라 Aeneas. 나는 신들의 전령 Mercury이다; (옥스포드 라틴 코스 1권, Infēlix Dīdō16)
Aenēās, ubi Mercurium ante oculōs videt et monitum Iovis audit, territus est.
Aeneas는 Mercury를 눈 앞에서 보고 Juppiter의 경고를 들을때, 두렵다. (옥스포드 라틴 코스 1권, Infēlix Dīdō19)
Mercurium, nūntium deōrum, vocat et ‘ī nunc, Mercurī,’ inquit, ‘ad Libyam volā.
신들의 전령인 Mercury를 부르고 말한다. '당장 가라 Mercury. Libya를 향해 날아라' (옥스포드 라틴 코스 1권, Infēlix Dīdō12)
omnia enim Graeca nomina 'or' terminata, in obliquis casibus corripiuntur, ut 'Hector Hectoris', 'Nestor Nestoris', 'Castor Castoris'.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM DECIMVM COMMENTARIVS., commline 7783)
XVI. Primus autem nunc ille antiquissimus philosophorum, et magni nominis occurrat Mercurius, quem pro excellentia sua deum quoque appellaverunt.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 33:1)
Hermes, qui Mercurius Latine dicitur, scripsit librum qui appellatur Lovgoû tevleioû, id est Verbum perfectum.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 33:3)
" Absit, inquit, [Anmerkung] ut de ore Christiani sonet Jupiter omnipotens, et me Hercule, me Castor, et caetera magis portenta quam numina.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 9:10)
Qui aduersatur, id est, contrarius est Christo omnibus que membris eius, et extollitur, id est, in superbiam erigitur, supra omne quod dicitur Deus, id est, supra omnes deos gentium, Herculem uidelicet, Apollinem, Iouem, Mercurium, quos pagani deos esse estimant.
(ADSO DERUENSIS, DE ORTU ET TEMPORE ANTICHRISTI 3:21)
Vt Zeuxis pingit chorus hie, ut Milo figurat, Vt Fabius loquitur, ut Tullius ipse perorat, Vt Samius sentit, sapit ut Plato, querit ut Hermes, Diuidit ut Socrates, ut Zeno colligit, instat Vt Brisso, studet ut Crisias, speculatur ut Argus, Temporis excursus ut Cesar cogit, ut Athlas Sydera perquirit, ut Zetus pondera librat, Tanquam Crisippus numerat, metitur ut alter Euclides, canit ut Phebus, cytharizat ut Orpheus, Circinat ut Perdrix, ut Dedalus erigit arces, Fabricat ut Cyclops, ut Lennius arma monetat, Instruit ut Seneca, blanditur ut Appius, urget Vt Chato, succendit ut Curio, uelat ut alter Perseus, ut Crassus simulans, ut Iulius alter Dissimulans, ut Soldius implicat, explicat idem Vt Naso, uernat ut Stacius, ut Maro dictat, Concipit, exponit, imitatur, gestat, adimplet Mercurii sensus, nostri Demostenis iras, Ouidii flumen, Lucani fulmen, abyssum Virgilii, morsus Satyre, Solonis asylum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 20:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION