라틴어 문장 검색

In multitudine presbyterorum sta et sapientiae illorum ex corde coniungere, ut omnem narrationem Dei velis audire, et proverbia intellectus non effugiant a te.
하느님에 관한 온갖 담화를 즐겨 듣고 지혜로운 금언이 너에게서 빠져나가지 못하게 하여라. (불가타 성경, 집회서, 6장35)
Ne despicias narrationem presbyterorum sapientium et in proverbiis eorum conversare;
노인들의 이야기를 소홀히 하지 마라. 그들 또한 조상들에게 배웠고 이제는 네가 그들에게서 지각과 적절한 때에 대답하는 법을 배우리라. (불가타 성경, 집회서, 8장9)
Non te praetereat narratio seniorum: ipsi enim didicerunt a patribus suis;
거만한 자 앞에서 일어서지 마라. 그가 말꼬투리를 잡으려고 복병처럼 노리리라. (불가타 성경, 집회서, 8장11)
Narratio fatui quasi sarcina in via, sed in labiis sensati invenietur gratia.
교훈은 분별없는 자에게 족쇄와 같고 오른손에 채운 수갑과 같다. (불가타 성경, 집회서, 21장19)
Musica in luctu importuna narratio; disciplina et doctrina in omni tempore sapientia.
때에 맞지 않은 말은 초상집에 풍악과 같지만 회초리와 훈육은 언제나 지혜로 통한다. (불가타 성경, 집회서, 22장6)
Cum dormiente loquitur, qui enarrat stulto sapientiam, et in fine narrationis dicit: " Quis est hic? ".
어리석은 자를 가르치는 사람은 옹기 조각을 붙이는 자와 같고 깊은 잠에 빠진 자를 깨우는 자와 같다. (불가타 성경, 집회서, 22장9)
Narrationem virorum nominatorum conservabit et in versutias parabolarum simul introibit.
그는 유명한 사람들의 말씀을 보존하고 여러 격언의 뜻을 절절이 꿰뚫어 파악한다. (불가타 성경, 집회서, 39장2)
Quoniam quidem multi conati sunt ordinare narrationem, quae in nobis completae sunt, rerum,
우리 가운데에서 이루어진 일들에 관한 이야기를 엮는 작업에 많은 이가 손을 대었습니다. (불가타 성경, 루카 복음서, 1장1)
iustitia autem Dei per fidem Iesu Christi, in omnes, qui credunt. Non enim est distinctio:
예수 그리스도에 대한 믿음을 통하여 오는 하느님의 의로움은 믿는 모든 이를 위한 것입니다. 거기에는 아무 차별도 없습니다. (불가타 성경, 로마 신자들에게 보낸 서간, 3장22)
Non enim est distinctio Iudaei et Graeci, nam idem Dominus omnium, dives in omnes, qui invocant illum:
유다인과 그리스인 사이에 차별이 없습니다. 같은 주님께서 모든 사람의 주님으로서, 당신을 받들어 부르는 모든 이에게 풍성한 은혜를 베푸십니다. (불가타 성경, 로마 신자들에게 보낸 서간, 10장12)
Tamen, quae sine anima sunt vocem dantia, sive tibia sive cithara, nisi distinctionem sonituum dederint, quomodo scietur quod tibia canitur, aut quod citharizatur?
마찬가지로 피리나 수금처럼 생명 없는 것들도 소리를 내지만 분명한 가락을 내지 않으면, 피리로 불거나 수금으로 뜯는 곡을 사람들이 어떻게 알아들을 수 있겠습니까? (불가타 성경, 코린토 신자들에게 보낸 첫째 서간, 14장7)
Quid velit distinctio trium personarum in una divinitatis essentia.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Prologus 3:6)
Ac primum de his quae ad divinitatis naturam pertinent, consideremus, qualiter videlicet in una et eadem penitus divinitatis substantia tres personae credantur, Pater scilicet, ac Filius ac Spiritus sanctus, et quid rationis vel utilitatis haec in uno Deo habeat personarum distinctio.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 4:7)
VII. Primum itaque nobis disserendum occurrit quid sibi velit in una divinitatis natura personarum ista distinctio, ut eadem scilicet Pater, eadem Filius, eadem Spiritus sanctus sit appellata.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 8:1)
Videtur autem nobis suprapositis trium personarum nominibus summi boni perfectio diligenter esse descripta, ut cum videlicet praedicatur Deus esse Pater et Filius et Spiritus sanctus, eum summum bonum atque in omnibus perfectum hac distinctione Trinitatis intelligamus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 8:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION