라틴어 문장 검색

Periere nocentes;
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 2:53)
est enim ullum quo nocens perire non debeat?
(세네카, Controversiae, Sententiae divisiones colores controversiarum., Maiestatis laesae sit actio. Flamininus proconsul inter cenam a meretrice rogatus, quae aiebat se numquam uidisse hominem decollari, unum ex damnatis occidit. accusatur maiestatis. 19:22)
quisquis e nobis cadet nocens peribit, non potest in nos tuum errare fulmen, Sana meditari incipe et placida fare, si quod ex soceri domo potest fugam levare solamen, pete.
(세네카, 메데아 9:27)
Senecam praeceptorem ad necem compulit, quamuis saepe commeatum petenti bonisque cedenti persancte iurasset suspectum se frustra periturumque potius quam nociturum ei.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Nero, 35장 5:2)
"pereant partes, quae nocuere mihi!"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권166)
o pater et rexIuppiter, ut pereat positum robigine telumnec quisquam noceat cupido mihi pacis!
(호라티우스의 풍자, 2권, 01장30)
servi si prodant possumus singuli inter pluris, tuti inter anxios, postremo, si pereundum sit, non inulti inter nocentis agere.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XIV, 44장6)
Telephus aeterna consumptus tabe perisset, si non, quae nocuit, dextra tulisset opem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 29)
o pater et rex Iuppiter, ut pereat positum robigine telum nec quisquam noceat cupido mihi pacis!
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Fingit se cum Trebatio deliberare utrum a scribendis satyris abstineat.30)
seu mihi sunt tangenda novercae pocula Phaedrae, pocula privigno non nocitura suo, seu mihi Circaeo pereundum est gramine, sive Colchis Iolciacis urat aena focis, una meos quoniam praedata est femina sensus, ex hac ducentur funera nostra domo.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 123)
ac si nocentem innocentemque idem exitus maneat, acrioris viri esse merito perire.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER I, 21장10)
Utque perit magnus nullis obstantibus ignis, Sic hostes mihi desse nocet:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 4:34)
Interea dum praefata longa negotia circa Acram, quae et Ptolemais, in civium redemptione et urbis deditione agerentur, Alexius imperator Constantinopolis, cui semper Boemundus suspectus erat ne eum a regno expelleret, pecuniam ducentorum et sexaginta millium byzantiorum creberrimis legationibus epistolarum obtulit Donimano magnifico principi Turcorum, quatenus Boemundum principem Siciliae, quem adhuc tenebat in vinculis, suae manciparet ditioni, volens eum aut aeterno exsilio aut perpetua damnatione perire, ne ultra regno ejus [0642C] aliqua machinatione nocere posset.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IX 66:1)
ut ille Non profecturae conditor historiae . Utque repertori nocuit pugnacis iambi, Sic sit in exitium lingua proterva tuum . Utque parum stabili qui carmine laesit Athenas, Invisus pereas deficiente cibo . Utque lyrae vates fertur periisse severae, Causa sit exitii dextera laesa tui.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ibis, 1권 24:8)
nunc, cum aliter quam ruina gravissimae civitatis opprimi non posset, satius visum esse tyrannum debilitatum ac totis prope viribus ad nocendum cuiquam ademptis relinqui, quam intermori vehementioribus, quam quae pati posset, remediis civitatem sinere, in ipsa vindicta libertatis perituram.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 556:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION