라틴어 문장 검색

Dicendo " novum " veteravit prius; quod autem antiquatur et senescit, prope interitum est.
하느님께서는 “새 계약”이라는 말씀을 하심으로써 첫째 계약을 낡은 것으로 만드셨습니다. 낡고 오래된 것은 곧 사라집니다. (불가타 성경, 히브리인들에게 보낸 서간, 8장13)
Sed nec amicos Absalon amicitiae virtus excusat, qui perduellioni praebentes assensum, contra patriam arma tulerunt.
(DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 2:48)
Ille enim perduellionum crebris verisque appetitus insidiis, Aureoli et Postumi et Ingenui et Valentis, cognomento Thessalonici, aliorumque plurium, mortem factura crimina aliquotiens lenius vindicabat:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXI, 16장 10:1)
Denique Licinius tribunus plebi perduellionis ei diem dixit et comitiis diem a M. Marcio praetore peposcit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, IX 10:3)
Ideoque post reges exactos Liciniana illa septena iugera, quae plebis tribunus viritim diviserat, maiores quaestus antiquis rettulere,quam nunc nobis praebent amplissima veterata.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 1권, 3장 10:1)
subornauit etiam qui Gaio Rabirio perduellionis diem diceret, quo praecipuo adiutore aliquot ante annos Luci Saturnini seditiosum tribunatum senatus coercuerat, ac sorte iudex in reum ductus tam cupide condemnauit, ut ad populum prouocanti nihil aeque ac iudicis acerbitas profuerit.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Iulius, 12장 1:1)
diem mihi, credo, dixerat, multam inrogarat, actionem perduellionis intenderat, et mihi videlicet in causa aut mala aut mea, non et praeclarissima et vestra, iudicium timendum fuit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 14장 1:6)
an sit crudelis, ut Labieni in Rabirium lege perduellionis;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 308:2)
vehementius contra in- veterata pugnandum est.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 9:3)
rex, ne ipse tam tristis ingratique ad volgus iudicii ac secundum iudicium supplicii auctor esset, concilio populi advocato duumviros, inquit, qui Horatio perduellionem iudicent, secundum legem facio.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 272:4)
duumviri perduellionem iudicent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 273:2)
qui se absolvere non rebantur ea lege ne innoxium quidem posse, cum condemnassent, alter ex iis P. Horati, tibi perduellionem iudico, inquit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 274:2)
invenio apud quosdam, idque propius fidem est, a quaestoribus Caesone Fabio et L. Valerio diem dictam perduellionis, damnatumque populi iudicio, dirutas publice aedes.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 453:1)
sunt qui per duumviros, qui de perduellione anquirerent , auctores sint damnatum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 217:1)
tum Sempronius perduellionis se iudicare Cn.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 41:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION