라틴어 문장 검색

Quid cum frequenti subole spissus cumulat verticem vel prolixa serie porrectus dorsa permanat?
(아풀레이우스, 변신, 2권 9:2)
Idcirco, inquit, "poetarum sapientissimus auditores illos Ulixi, labores suos inlustrissime narrantis, ubi loquendi finis factus, non ne strepere nec vociferari facit, sed consiluisse universos dicit, quasi et obstupidos, delenimentis aurium ad origines usque vocis permanantibus:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, I 7:1)
Itaque contrariae illae operationes caloris (ut ex eo alia durescant, alia liquescant) facile conciliantur;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 386:4)
Hoc ubi uno auctore ad plures permanaverat, atque alius alii tradiderat, plures auctores eius rei videbantur.
(카이사르, 내란기, 2권 29:4)
cognatus dorso durescit amictus.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, De lucusta3)
ille procul subitis fixus sine vulnere nodis ut se letifero sensit durescere visu (et steterat iam paene lapis) "quo vertimur?"
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Gigantomachia59)
sed quamvis nimio fervens exuberet aestu, scit nivibus servare fidem pariterque favillis durescit glacies tanti secura vaporis, arcano defensa gelu, fumoque fideli lambit contiguas innoxia flamma pruinas.
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER PRIMUS 2:78)
livor permanat in herbas;
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER TERTIUS 1:140)
Sed primis quasi infantiae diebus pertractandi sunt, plumulaeque sub cauda clunibus detrahendae, ne stercore coinquinatae durescant et naturalia praecludant.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 8권, 5장 19:4)
sucum tamen arborum esse intellegas, quia terrena quaedam atque etiam volucria animalia plerumque interlucent, quae implicata humore mox durescente materia clauduntur.
(코르넬리우스 타키투스, 게르만 족의 기원과 위치, 45장 6:1)
in saxis ac speluncis permanat aquarum liquidus umor et uberibus flent omnia guttis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 11:10)
inter saepta meant voces et clausa domorum transvolitant, rigidum permanat frigus ad ossa.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 11:13)
permanat calor argentum penetraleque frigus, quando utrumque manu retinentes pocula rite sensimus infuso lympharum rore superne.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 14:7)
et quamvis subito per colum vina videmus perfluere, at contra tardum cunctatur olivom, aut quia ni mirum maioribus est elementis aut magis hamatis inter se perque plicatis, atque ideo fit uti non tam diducta repente inter se possint primordia singula quaeque singula per cuiusque foramina permanare.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 10:5)
nec temere huc dolor usque potest penetrare neque acre permanare malum, quin omnia perturbentur usque adeo [ut] vitae desit locus atque animai diffugiant partes per caulas corporis omnis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 6:14)

SEARCH

MENU NAVIGATION