라틴어 문장 검색

TRIUM poetarum inlustrium epigrammata, Cn.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, XXIV 2:1)
Tria epigrammata trium veterum poetarum, Naevii, Plauti, Pacuvii, quae facta ab ipsis sepulcris eorum incisa sunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, XXIV 1:1)
" ab hoc epigrammate | coepit poetarum esse mentio diuque summa carminis penes Mopsum Thracem memorata est done Trimalchio Rogo inquit "magister, quid putas inter Ciceronem et Publilium interesse?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 55:5)
Epigramma Plauti, quod dubitassemus an Plauti foret, nisi a M. Varrone positum esset in libro De Poetis primo:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, XXIV 4:1)
In ipso enim vivimus et movemur et sumus, sicut et quidam vestrum poetarum dixerunt: "Ipsius enim et genus sumus".
여러분의 시인 가운데 몇 사람이 ‘우리도 그분의 자녀다.’ 하고 말하였듯이, 우리는 그분 안에서 살고 움직이며 존재합니다. (불가타 성경, 사도행전, 17장28)
Quīntus in scholā sedēbat dum Orbilius dē poētā quōdam vetere disserēbat;
퀸투스가 학교에 앉아 있는 동안, 오르빌리우스는 어떤 오래된 시인에 대해 논하고 있었다; (옥스포드 라틴 코스 2권, Quīntus togam virīlem sūmit7)
Quīntus nūllī poētae studuerat frīgidiōrī quam illī.
퀸투스는 그보다 더 무관심한 시인에 대해 공부한 적이 없었다. (옥스포드 라틴 코스 2권, Quīntus togam virīlem sūmit8)
ille Quīntum ferōciter īnspexit et maximā vōce ‘quid?’ inquit, ‘quid? dum ego poētam optimum expōnō, tū imāginēs magistrī scrībis et versūs pessimōs? vidē! hī versūs nē rēctī quidem sunt.
그는 퀸투스를 사납게 노려보며, 가장 큰 목소리로 말했다. '뭐? 뭐야? 내가 최고의 시인에 대해 설명하는 동안, 너는 선생 얼굴이나 최악의 시를 쓰느냐? 봐라! 이 구절들은 맞지도 않는다.' (옥스포드 라틴 코스 2권, Quīntus togam virīlem sūmit22)
eō ipsō tempore hoc scīvit: poēta futūrus erat vātēsque Apollinis.
그 때 그는 스스로 알았다 : 그가 시인과 Apollo의 선지자가 될 것이라는 것을 (옥스포드 라틴 코스 3권, Quīntus Delphōs vīsit35)
Cum Deus sit animus, nobis hoc est vera et spiritualis vita, sicut et ipsa perhibet scriptura poetarum, velut illa Virgilii verba, quae super hoc ipsum Macrobius inducit, sicut postmodum ostendemus, hunc praecipue, scilicet Deum, bene vivendo glorifica.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 49:2)
Hoc profecto sibyllae vaticinium, ni fallor, maximus ille poetarum nostrorum Virgilius audierat atque intellexerat, cum in quarta Ecloga futurum in proximo sub Augusto Caesare, tempore consulatus Pollionis, mirabilem cujusdam pueri de coelo ad terras mittendi, qui etiam peccata mundi tolleret, et quasi secundum novum in mundo mirabiliter ordinaret, praecineret ortum, admonitus, ut ipsemet ait, Cumaei carminis vaticinio, hoc est sibyllae, quae Cumaea sive Cumana dicitur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 63:1)
) Quae apertissimam de Incarnatione Filii Dei continent prophetiam, ipso fortassis poeta ignorante, quae in Sibylla vel in eo Spiritus sanctus loqueretur, sicut de Caipha contigit, dicente, quia expedit vobis ut unus moriatur homo pro populo, et non tota gens pereat (Joan.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 63:16)
ut magis contra poetam commoveant ad indignitatem quam ad benevolentiam trahant.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 63:21)
Sed et Paulus apostolus Epimenidis poetae abusus versiculo est, scribens ad Titum (Tit. I, 22):
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 1:6)
Cyprianus, vir eloquentiae pollens, et martyrio, Formano narrante, mordetur, cur adversus Demetrianum scribens testimoniis usus sit prophetarum et apostolorum, quae illa ficta et commentitia esse ducebat, et non potius philosophorum et poetarum, quorum auctoritati ut ethnicus contraire non poterat [(40) Patrol.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 2:14)

SEARCH

MENU NAVIGATION