도구

도구

라틴어 문장 검색

Non praesto est, neque in transitu capitur, neque ex praenotionibus intellectui blanditur, neque ad vulgi captum nisi per utilitatem et effecta descendet.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Praefatio II 9:4)
suntque illius (ut diximus) generis, ut ab iis quae antea cognita fuerunt plane heterogenea et remotissima sint, ut praenotio aliqua nihil prorsus ad illa conducere potuisset.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 263:6)
Cum enim quis aliquid reminisci aut revocare in memoriam nititur, si nullam praenotionem habeat aut perceptionem ejus quod quaerit, quaerit certe et molitur et hac illac discurrit, tanquam in infinito.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 275:11)
Quod si certam aliquam praenotionem habeat, statim abscinditur infinitum, et fit discursus memoriae magis in vicino.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 275:12)
In tribus autem illis instantiis quae superius dictae sunt, praenotio perspicua est et certa.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 275:13)
Restat consensus corporum modo operandi tanquam inartificialis, sed usu polychrestus, qui nullo modo omittendus est, sed sedula observatione investigandus.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 494:16)
Si igitur praenotio nullam futuris rebus adicit necessitatem, quod tu etiam paulo ante fatebare, quid est quod uoluntarii exitus rerum ad certum cogantur euentum?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 1:8)
Quare demonstrandum prius est nihil non ex necessitate contingere, ut praenotionem signum esse huius necessitatis appareat;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 2:9)
Sed hoc, inquis, ipsum dubitatur an earum rerum quae necessarios exitus non habent ulla possit esse praenotio.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 3:13)
id autem est, quonam modo etiam quae certos exitus non habent certa tamen uideat ac definita praenotio, neque id sit opinio sed summae potius scientiae nullis terminis inclusa simplicitas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IX 2:14)
Quare haec diuina praenotio naturam rerum proprietatemque non mutat taliaque apud se praesentia spectat qualia in tempore olim futura prouenient.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 3:8)
Quod quoniam fere constat inter omnis non philosophos solum sed etiam indoctos, fatemur constare illud etiam, hanc nos habere sive anticipationem, ut ante dixi, sive praenotionem deorum (sunt enim rebus novis nova ponenda nomina, ut Epicurus ipse πρόληψιν appellavit, quam antea nemo eo verbo nominarat) - hanc igitur habemus, ut deos beatos et inmortales putemus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 44:5)
sed nec illa omittenda sunt, qua in re alius se inartificialiter alius artificialiter gerat, in ea esse artem, et in eo quod, qui didicerit, melius faciat quam qui non didicerit, esse artem.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 310:3)
ideoque illas ἀτέχνουσ, id est inartificiales, has ἐντέχνουσ, id est artificiales, vocaverunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 8:2)
Sed hoc ipsum argumenta ex causa trahit, si forte aut incredibile est id actum esse, quod tabulae continent, aut, ut frequentius evenit, aliis probationibus aeque inartificialibus solvitur;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 23:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION