라틴어 문장 검색

quibus et praebuit seipsum vivum post passionem suam in multis argumentis, per dies quadraginta apparens eis et loquens ea, quae sunt de regno Dei.
그분께서는 수난을 받으신 뒤, 당신이 살아 계신 분이심을 여러 가지 증거로 사도들에게 드러내셨습니다. 그러면서 사십 일 동안 그들에게 여러 번 나타나시어, 하느님 나라에 관한 말씀을 해 주셨습니다. (불가타 성경, 사도행전, 1장3)
Neque sole autem neque sideribus apparentibus per plures dies, et tempestate non exigua imminente, iam auferebatur spes omnis salutis nostrae.
여러 날 동안 해도 별도 나타나지 않고 거센 바람만 심하게 불어, 마침내 우리가 살아날 희망이 아주 사라져 버리고 말았다. (불가타 성경, 사도행전, 27장20)
Est autem fides sperando rum substantia, rerum argu mentum non apparentium.
믿음은 우리가 바라는 것들의 보증이며 보이지 않는 실체들의 확증입니다. (불가타 성경, 히브리인들에게 보낸 서간, 11장1)
Est quippe fides existimatio rerum non apparentium, hoc est sensibus corporis non subjacentium;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 1:3)
Fides, inquit, est sperandarum rerum substantia, argumentum non apparentium (Hebr.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 2:10)
Si quis autem de apparentibus quoque fidem haberi dicat, fidem abusive nominat.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 2:19)
Quae enim sunt apparentia, fidem non habent, sed agnitionem.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 2:27)
"Est enim fides sperandarum substantia rerum, argumentum non apparentium," hoc veraciter debet credi quod non valet videri.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 2:30)
Apud philosophos quoque de apparentibus etiam fides dici videtur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 3:8)
Modum vero hujus generationis seu processionis, prout Dominus dederit, in sequentibus exponemus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 19:5)
Dicit itaque Plato hanc ante mundi constitutionem factam sive genitam a Deo esse, in quo Spiritus sancti perpetuam processionem, qua ex Deo Patre est, nobis, ni fallor, insinuat.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 39:1)
Illud autem in quo non mediocriter errasse Plato et videtur et dicitur, illud, inquam, quod animam mundi factam esse dicit, hoc est initium habuisse, et quod supra Macrobius, cum de anima mundi loqueretur, asseruit Deum et noun (gr.) ultra animam esse, quasi superiores dignitate, cum constat inter Catholicos tres personas in divinitate per omnia sibi coaequales et coaeternas sibi esse, si diligentius attendant a veritate non exorbitat, sicut postmodum ostendemus de processione Spiritus sancti dissentire.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 59:9)
Et nos ergo humanarum gladio rationum, quibus nos tam philosophi quam haeretici impetunt, in eos converso, eorum robur aciesque argumentorum suorum in Domino dissipemus, ut jam minus simplicitatem fidelium aggredi praesumant, cum de his confutati fuerint, de quibus praecipue impossibile eis videtur responderi de diversitate personarum in una et individua penitus ac simplici divina substantia, et de generatione Verbi seu processione Spiritus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 6:7)
Fides quippe dicitur existimatio non apparentium, cognitio vero ipsarum rerum experientia per ipsam earum praesentiam.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 18:9)
quae enim sunt apparentia fidem non habent, sed agnitionem;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 18:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION