라틴어 문장 검색

Subiecti senio non deflorata iuuentus Formarum, formas semper facit esse puellas.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 40:5)
"ego quidem pro hospitii salute et homicida sum et reus capitis inducor, at ille non contentus quod mihi nec assistendi solacium perhibuit, insuper exitium meum cachinnat."
(아풀레이우스, 변신, 3권 6:7)
Corpore (inquit) pectoreque undique obeso ac Mente exsensa tardigenuclo Senio obpressum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, VII 4:2)
cum sorte remota contingat senio gravitas viresque iuventae, utraque te cingit propriis insignibus aetas.
(클라우디아누스, Epithalamium de Nuptiis Honorii Augusti 2:209)
Qui volet frequens et dispositum arbustum paribus spatiis fructuosumque habere, operam dabit, ne emortuis arboribus rarescat ac primam quamque senio aut tempestate afflictam submoveat, et in vicem novellam sobolem substituat.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 5권, 6장 1:3)
hi, quia senio sunt effeti.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 6권, 24장 1:3)
talis enim iactatis, ut quisque canem aut senionem miserat, in singulos talos singulos denarios in medium conferebat, quos tollebat uniuersos, qui Venerem iecerat.'
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 71장 2:6)
Gaudium risu, non cachinno, intellegeres.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 10:29)
fiet uti risu tremulo concussa cachinnent et lacrimis salsis umectent ora genasque.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 22:12)
scilicet et risu tremulo concussa cachinnant et lacrimis spargunt rorantibus ora genasque multaque de rerum mixtura dicere callent et sibi proporro quae sint primordia quaerunt;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 22:2)
nempe eadem facit et scimus facere omnia turpi et miseram taetris se suffit odoribus ipsa, quam famulae longe fugitant furtimque cachinnant.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 37:20)
luget senatus, maeret equester ordo, tota civitas confecta senio est, squalent municipia, adflictantur coloniae, agri denique ipsi tam beneficum, tam salutarem, tam mansuetum civem desiderant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 8장4)
et si adeo omnes ditescant orti peioribus, usque recusem curvus ob id minui senio aut cenare sine uncto et signum in vapida naso tetigisse lagoena.
(페르시우스, 풍자, satire 69)
instat terminus, et diem vicinum senio iam Deus adplicat.
(프루덴티우스, 머리말, 머리말3)
Liberos coniugesque et graves senio parentes traxerunt.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 38:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION