도구

도구

라틴어 문장 검색

qui ponit humiles in sublime et maerentes erigit sospitate;
비천한 이들을 높은 곳에 올려놓으시니 슬퍼하는 이들이 큰 행복을 얻는다네. (불가타 성경, 욥기, 5장11)
Sospitati quidem tuae gratulor ut futurus (si velis,) amicus, cupiditatem vero semper indeflexam fusiusque vagantem, vehementer insimulo.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVII, 5장 10:2)
Hac exitiali peste quassatis, paucis intemperantia aestuum consumptis, quos multitude augebat, tandem nocte quae diem consecuta est decimum, exiguis imbribus disiecto concreto spiritu et crassato, sospitas retenta est corporum firma.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, LIBER XIX, 4장 8:1)
Quare plenissime uel aegritudinis tuae rationem uel aditum reconciliandae sospitatis inueni.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:31)
Sed sospitatis auctori grates quod te nondum totum natura destituit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:36)
Nam quanti vel qualis ego, ut ad enarrandum michi de sospitate consortis et sua, utinam diuturna!
(단테 알리기에리, Epistolae 61:3)
Audiat, ex quo iubet, Romanorum pia et serena Maiestas, quoniam tempore missionis presentium coniunx predilectus et ego, Dei dono, vigebamus incolumes, liberorum sospitate gaudentes, tanto solito letiores quanto signa resurgentis Imperii meliora iam secula promittebant.
(단테 알리기에리, Epistolae 70:3)
Nec procurator calamistratus nec formosus conlactaneus nec candidulus et rubicundus adsecula adhaereant lateri tuo:
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 10:10)
Nec dubito, quin vel consobrina vel soror sit, in quarum solacium novi generis ducaris adsecula - absit quippe, ut, quamvis proximi sint et cognati, virorum te suspicer captare consortia - obsecro ergo te, virgo, ut mihi respondeas:
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 6:2)
"sed tu sane tenerum et puerum te et pulchrum et dignum cyatho caeloque putabas, vos humili adseculae, vos indulgebitis umquam cultori, iam nec morbo donare parati?"
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX19)
Idque aliquamdiu observatum, ut pro familiarium sospitate pueri mactarentur Maniae deae, matri Larum.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 35:1)
Idem auctor est et publicae sospitatis, quam creditur sol animantibus praestare temperie:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 13:1)
Is cum ei Trocmorum tetrarchian eripuisset et adseculae suo Pergameno nescio cui dedisset eidemque detraxisset Armeniam a senatu datam, cumque ab eo magnificentissumo hospitio acceptus esset, spoliatum reliquit et hospitem et regem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 116:10)
qui, ut scis, potentissimorum hominum contumaciam numquam tulerim, ferrem huius adseculae?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER SEXTVS AD ATTICVM, letter 3 13:4)
sed cum vel pauxillulum bibere desisset assecularum meorum famulorumque turba compotrix, quorum cerebris hospitales creterrae nimium immersae dominabantur, vicina fonti aut fluvio raptim scrobis fodiebatur, in quam forte cum lapidum cumulus ambustus demitteretur, antro in hemisphaerii formam corylis flexibilibus 1 intexto fossa inardescens operiebatur, sic tamen ut superiectis Cilicum velis patentia intervalla virgarum lumine excluso tenebrarentur, vaporem repulsura salientem, qui undae ferventis aspergine flammatis silicibus excuditur.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Donido suo salutem 8:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION