라틴어 문장 검색

Cumque operuisset superficiem deserti, apparuit minutum et squamatum in similitudinem pruinae super terram.
이슬이 걷힌 뒤에 보니, 잘기가 땅에 내린 서리처럼 잔 알갱이들이 광야 위에 깔려 있는 것이었다. (불가타 성경, 탈출기, 16장14)
Si adversum me terra mea clamat, et cum ipsa sulci eius deflent;
만일 내 밭이 나를 거슬러 울부짖고 그 이랑들도 함께 울어 댔다면 (불가타 성경, 욥기, 31장38)
De cuius sinu egressa est glacies, et pruinam de caelo quis genuit?
누구의 모태에서 얼음이 나왔느냐? 또 하늘의 서리는 누가 낳았느냐? (불가타 성경, 욥기, 38장29)
Sulcos eius irrigans, glebas eius complanans imbribus emollis eam, benedicis germini eius.
그 고랑에 물을 대시고 두둑을 고르시며 비로 부드럽게 하시어 새싹들에게 강복하십니다. (불가타 성경, 시편, 65장11)
Occidit in grandine vineas eorum moros eorum in pruina.
우박으로 저들의 포도나무를, 서리로 저들의 돌무화과나무를 죽이셨다. (불가타 성경, 시편, 78장47)
Supra dorsum meum araverunt aratores prolongaverunt sulcos suos.
밭 가는 자들이 내 등을 갈아 고랑을 길게 내었네. (불가타 성경, 시편, 129장3)
Qui dat nivem sicut lanam pruinam sicut cinerem spargit.
눈을 양털처럼 내리시고 서리를 재처럼 흩으신다. (불가타 성경, 시편, 147장16)
Fili, non semines in sulcis iniustitiae et non metes ea in septuplum.
불의의 고랑에 씨를 뿌리지 마라. 그 수확을 일곱 배로 거둘까 두렵다. (불가타 성경, 집회서, 7장3)
Cor suum dabit ad versandos sulcos, et vigilia eius in sagina vaccarum.
밤낮으로 일하는 목수와 대목도 모두 마찬가지다. 다양한 기술을 선보이는 데에 여념이 없는 인장을 새기는 사람들도 마찬가지다. 그들은 도형을 똑같이 새기는 일에 전념하고 마무리하는 일에 잠을 잊는다. (불가타 성경, 집회서, 38장27)
Benedicite, rores et pruina, Domino, laudate et superexaltate eum in saecula.
이슬과 소나기야, 주님을 찬미하여라. 영원히 그분을 찬송하고 드높이 찬양하여라. (불가타 성경, 다니엘서, 3장68)
His structa auxiliis jam machina tota peritos Ostendit sulcos, duri et vestigia ferri:
(JOSEPHUS ADDISON, MACHINAE GESTICULANTES (ANGLICE A PUPPET-SHOW) 9:2)
Sic, dum foecundis Cadmus dat semina sulcis, Terra tumet praegnans, animataque gleba laborat, Luxuriatur ager segete spirante, calescit Omne solum, crescitque virorum prodiga messis.
(JOSEPHUS ADDISON, RESURRECTIO DELINEATA AD ALTARE COLL. MAGD. OXON. 4:3)
cur contristata pruinis Luget hyems canis, ridet uer, estuat estas, Effluit autumnus rerum torente profundo, Vel cur terra sedet, fluit amnis, profluit aer, Flamma uolat reliquisque fidem non inuida seruat;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 22:19)
Quis ligat in nube pluuiam, cur mugiat aer, Quis pariat uentos, quis eorum seminet iras, Cur in tot facies exit substancia nubis, Nunc pluuie plena lacrimis, nunc cana pruinis, Nunc uestita niuis facie, nunc grandinis arma Suscipit et celi miratur terra sagitas.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 8:10)
Et quamuis ferrum soleat torpere rigore Frigoris et brume soleat redolere pruinam, Hoc hyemem nescit, frigus natale relinquens, Vsurpatque sibi risus et gaudia ueris Et faciem prati pretendit ymagine florum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 10:13)

SEARCH

MENU NAVIGATION