라틴어 문장 검색

Palearia eius cohaerentia sibi compressa non moventur.
그것의 주름진 살들은 굳게 붙어 주조된 듯 움직이지 않는다. (불가타 성경, 욥기, 41장15)
nomen ipsum, si flagitiis careat, an flagitia cohaerentia nomini puniantur.
만약 죄가 없더라도 이름 그 자체가 처벌되어야 하는지, 아니면 이름과 결합된 죄가 처벌되어야 하는지. (소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 96 2:3)
Sed quod variabilis per effectum et suorum mutationem esset, nondum addiderat quod nunc facit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 43:3)
Sed et alia ratio efficacior invenitur, quia ante praefatum tempus nulla in homine constantia viget, sed in omnibus variabilis reperitur.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 1권, 5장: 어떤 사람들이 사랑을 할 수 있나 1:6)
Haec autem dico non quasi asserendo me senectutis gloria decoratum, sed errorem istum a tuo volens depellere corde, hominem qui adolescentiae praeterivit aetatem ab amoris esse militia repellendum, quum vix in adolescentia reperiatur aliquis qui in cunctis variabilis et inconstans non exsistat.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 1권, 6장: 어떻게 얼마나 많은 방법으로 사랑이 이루어질까, A. 중류층 남자가 같은 계층의 여자와 나누는 이야기 8:8)
Et inter cetera dicebatur id quoque maligne docuisse Constantium, quod in urbe praedicta aedificia cuncta solo cohaerentia, a conditore Alexandro magnitudine impensarum publicarum exstructa, emolumentis aerarii proficere debent ex iure.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXII: Julianus, 11장 6:1)
Tempora enim duo cum inter sese opposita sunt atque ita cohaerentia ut alterius finis cum alterius initio misceatur, non refert utrum per extremitatem prioris an per initium sequentis locus ipse confinis demonstretur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, XXI 4:1)
Sed cum multa, inquit, atque magna gigneret pareretque aptissima et utilissima, alia quoque simul adgnata sunt incommoda his ipsis quae faciebat cohaerentia;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, I 10:1)
Vidit quippe utrumque esse pugnans neque posse ex duobus contrariis, altero manente, alterum constitui quaestionemque fieri per diversorum inter se finium mortis et vitae cohaerentiam, et idcirco peperit ipse expressitque aliud quoddam novum in confinio tempus, quod verbis propriis atque integris τη`ν ἐξαίφνησ φύσιν appellavit idque ipsum ita, uti dico, inquit, in libro, cui Parmenides titulus est, scriptum ab eo reperietis.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, XIII 12:1)
Sunt ergo haec omnia quasi contermina iunctis inter se finibus cohaerentia:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, XIII 10:1)
Autumo enim non id solum significat, aestumo, sed et dico et opinor et censeo, cum quibus verbis praepositio ista neque cohaerentia vocis neque significatione sententiae convenit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, III 7:1)
Est in luctando fatum uariabile quando, Et gladius nunc hinc, aliquando seuit et illinc.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XI. De bubonibus et coruis 12:9)
Sensit ut ille dolum metuensque relinquere solum Munus id oblatum, quia fit uariabile fatum, Increpuisse pecus sic dicitur, arbiter aequus:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXXIII. De ceruo et equo 36:14)
Hace autem sunt qalitates, quantitates, formae, magnitudines, parvitates, aequalitates, habitudines, actus, dispositiones, loca, tempora et quicquid adunatum quodammodo corporisbus invenitur, quae ipsa quidem natura incorporea sunt et inmutabili substantiae ratione vigentia, participatione vero corporis permutantur et tactu variabilis rei in vertibilem inconstantiam transeunt Haec igitur quoniam, ut dictum est, natura inmutabilem substantiam vimque sortita sunt, vere proprieque esse dicuntur.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, Proemium, in quo divisio mathematicae. 1:4)
Dicunt enim omnes omnium rerum substantias constare ex ea, quae propriae suaeque semper habitudinis est nec ullo modo permutatur, et ea scilicet natura, quae variabilis motus est sortita substantiam.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De ea natura rerum, quae dicitur eiusdem naturae, et de ea, quae dicitur alterius naturae et qui numeri cui naturae coniuncti sint 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION